آن روز (مستند)

از یاقوت
آن روز
پوستر فیلم
پوستر فیلم
نام فیلمآن روز
سبکمستند
کارگردانمیکائیل دیانی
تهیه‌کنندهمهرداد عظیمی
تدوینسیدمرتضی خلیل‌پور
مدیر تولیدسید سعید پورقاسم
فیلمبرداریآرمین زنگنه‌تبار
سهیل معصومی
زمان۲۹ دقیقه
کشورایران
زبانفارسی


آن روز (تولید ۱۴۰۰) مستندی است به کارگردانی میکائیل دیانی و با تهیه‌کنندگی مهرداد عظیمی که روایتی متفاوت از حضور سردار سلیمانی در پشت صحنه فیلم سینمایی ۲۳ نفر ارائه می‌هد. در حین فیلم‌برداری این فیلم سینمایی، سردار سلیمانی از پشت صحنه آن بازدید کرد و ضمن گفت‌وگو با کارگردان، تهیه‌کننده و بازیگران آن، ضبط سکانسی از این سریال را نیز شاهد بود.

این مستند را سازمان هنری رسانه‌ای اوج در ۲۹ دقیقه تولید کرده است.

دربارهٔ مستند

مستند «آن روز»؛ تصاویر منتشر نشده‌ای از حضور شهید حاج قاسم سلیمانی در پشت صحنه فیلم سینمایی آن ۲۳ نفر ارائه می‌کند.

در مستند «آن روز» بازیگران سینمایی ۲۳ نفر، خاطرات خود را از بازدید حاج قاسم روایت می‌کنند و شما را به تماشای متفاوت ازحضور شهید سلیمانی در پشت صحنه این سینمایی دعوت خواهند کرد.

فیلم سینمایی «۲۳ نفر» اقتباسی از خاطرات ۲۳ نفر از رزمندگان نوجوان است که در جریان هشت سال دفاع مقدس و جنگ تحمیلی در سال ۱۳۶۱ به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. این گروه کم سن و سال بین ۱۳ تا ۱۷ سال سن داشتند ۲۳ نفر، گروهی از رزمندگان نوجوان ایرانی بودند که در جریان جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۶۱ به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. این گروه کم سن و سال بین ۱۳ تا ۱۷ سال سن داشتند و اکثراً از تیپ ثارالله کرمان اعزام شده بودند و در اردیبهشت ۱۳۶۱ در مرحله مقدماتی عملیات بیت‌المقدس در مناطق مختلف جبهه اسیر شدند. فیلم آن ۲۳ نفر که از ۲۰ آذر ۱۳۹۸ بر سینماهای کشور به اکران درآمده و توانسته است تا به فروش ۱٬۰۲۱٬۵۶۷٬۰۰۰ دست یابد، داستان همین کودکان و نوجوانان است. مهدی جعفری (۱۳۴۸) سازنده اثر، کارگردان، مدیر فیلمبرداری و مستندساز است و ۲۳ نفر را می‌توان اولین اثر بلند سینمایی وی دانست.

۲۳ نفر، داستان کودکان و نوجوانانی است که در یک پاتک ارتش عراق و در تلاش برای آزادسازی خرمشهر در سال ۱۳۶۱ به اسارت در می‌آیند، کودکان و نوجوانانی که با لهجه‌ها و زبان‌های مختلف از سراسر ایران با نیت دفاع از وطن به میدان آمده‌اند و حالا از بد روزگار در جایی با هم جمع شده، ۲۳ نفر می‌شوند و همگی توسط نیروهای عراقی به اسارت گرفته می‌شوند.

برخی‌هایشان هنوز حال و هوا و دنیای کودکانه‌ای دارند، کودکانه فکر می‌کنند، کودکانه حرف می‌زنند و حتی کودکانه لجبازی و مقاومت می‌کنند. کودکانی با جهان‌ها و خواسته‌های متفاوت؛ از یک حافظ قرآن با لهجهٔ یزدی تا ترک‌زبانی که هیچ‌کس نمی‌فهمد چه می‌گوید، از کسانی که می‌خواهند مردانه تصمیم بگیرند تا کسانی که کلا احساسی رفتار می‌کنند و فقط می‌خواهند به وطن برگردند. کودکانی که به رغم شیرینی‌ها و طنازی‌هایی که در این رفتارهای کودکانه‌شان دارند، ناگهان در فضایی قرار می‌گیرند که لازم است تا بزرگ شوند و آنها یکباره بزرگ می‌شوند. آنقدر بزرگ که وقتی صدام حسین آنان را در یک نمایش بین‌المللی جمع می‌کند تا خود و حکومتش را تطهیر و ارزش‌های انسانی را دایعه‌داری کند، در مقابلش می‌ایستند، به غذاهای وسوسه کننده‌اش پشت می‌کنند و دست به اعتصاب غذا می‌زنند تا به جمع دیگر اسرا بپیوندند.[۱]

پانویس

  1. «آن روز». دریافت‌شده در ۲۱ مرداد ۱۴۰۳.

پیوند به بیرون