امیر اهوارکی

امیر اهوارکی

اطلاعات شخصی
تاریخ تولد	1350
ملیت	ایرانی
تحصیلات	کارشناسی ارشد
اطلاعات هنری
حوزه فعالیت	محقق و پژوهشگر دینی • نویسنده و منتقد سینما و تلویزیون
آثار	مقاله داستان عریان در مجله ادبیات داستانی • مقاله بمانم، بمانی، بماند در مجله نقد سینما

امیر اَهوارَکی (متولد ۱۳۵۰) محقق، نویسنده و منتقد سینما و تلویزیون است. او فارغ التحصیل کارشناسی ارشد فیزیک فلسفه با گرایش منطق است. اهوارکی همچنین محقق و پژوهشگر در زمینه های اسلام و قرآن، یهودیت، مسیحیت، سینما، مسائل زنان و خانواده، نجوم و فلسفه است.

فعالیت تخصصی

• محقق
• نویسنده
• منتقد سینما
• خبرنگار مشرق نیوز
• متخصص و پژوهشگر در حوزه مسیحیت، اسلام و قرآن، یهودیت، سینما، نجوم و فلسفه

مقالات

• داستان عریان در مجله ادبیات داستانی، نویسنده، ۱۳۸۴
• بمانم، بمانی، بماند در مجله نقد سینما، نویسنده، ۱۳۸۱

گفتاورد

فیلم های ضددین و ضدایران درجشنواره فجر چه می کنند!

اهوارکی که منتقد سینما و تلویزیون است، درباره سنخیت جشنواره فجر با آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی، بعد از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب می گوید:

بر سر این موضوع بحث است که آیا جشنواره فیلم فجر باید با آرمان‌های انقلاب اسلامی ‌نسبت داشته باشد یا خیر. بعضی نظرات برآنند که جشنواره فجر، یک جشن سینمایی است که در دهه فجر برگزار می‌شود. زیرا ما جشنواره سینمایی دیگری با این وسعت نداریم. به همین خاطر اغلب فیلمسازان علاقه دارند که فیلم‌های خود را در این جشنواره نمایش دهند. چنانکه برخی از ‌آنهایی هم که آثار بدی ساخته‌اند باز هم دوست دارند از ویترین جشنواره فجر استفاده کنند و کالای خودشان را در معرض عموم بگذارند. حتی به قیمت اینکه تمسخر شوند. به طور مثال در همین جشنواره امسال، عوامل فیلم «ماهان» آمده و می‌گفتند: ببخشید! فیلم‌مان خیلی بد است و ما خودمان می‌دانیم! این موضوع را باید به فال نیک گرفت. لزومی ندارد که همه‌ فیلم‌های جشنواره فجر در راستای انقلاب و دین مقدس اسلام باشند. اما نباید لااقل فیلم‌های ضد ایران و تمسخر کننده‌ دین را به جشنواره راه دهند. متأسفانه در این سال‌ها، برخی از فیلم‌های مخالف دین و ایران، به جشنواره آمده و تقدیر شده‌اند؛ فیلم‌هایی که حتی بودجه‌ی ساخت آنها را همین آقای مسعود نقاش‌زاده در دوران مسئولیت خود در بنیاد فارابی تأمین کرده است.

فیلم جدایی نادر از سیمین

اهوارکی در نقد فیلم جدایی نادر از سیمین میگوید:

فیلم جدایی نادر از سیمین، یک «آن» اصیل دارد که از واقعیت نشأت گرفته است و به همین سبب تأثیر فوق العاده‌ای بر تماشاگر می‌گذارد. درست بر خلاف سایر فیلم‌های بعضاً خانوادگی که فقط در تخیل فیلمساز و آرزوهای او می‌گذرد و هیچ ربطی به واقعیت ندارد، و لذا است که این فیلم علی‌رغم تلخی موضوع، رضایت تماشاگران خود را کسب کرده است. جناب فرهادی این «آن» اصیل را از کجا آورده است؟ از هنر فیلمسازی‌اش یا از واقعیت؟ ما در این مقال قصد داریم این موضوع را بررسی کنیم.

به‌راحتی می‌توان جدایی نادر از سیمین را یک فیلم ضد فمینیست قلمداد کرد که در آن یک زن عامل فروپاشی خانواده معرفی می‌شود. هم‌زمان با رفتن سیمین از خانواده، نادر برای پدرش یک پرستار می‌آورد که امورات خانه را نیز انجام دهد. لکن از این ناحیه به مشکلی دیگر مبتلا می‌شود. سپس حوادث متوالی و مختلفی رخ می‌دهد که می‌توانست باعث تنبّه و بازگشت سیمین شود، لکن او بر سر دروغ خود می‌ماند و شکاف نادر و سیمین بیشتر می‌شود و در انتها به طلاق می‌رسد. اما سیمین چه گناهی مرتکب شده بود؟

در نقد فیلم عصبانی نشو

اهوارکی در نقد فیلم عصبانی نشو میگوید:

این فیلم، با بازی زیبای امیر جعفری برپا است. یکی از نقاط قوت بازی او در مواقعی است که او به دلیل آزادی مشروط، نمی‌خواهد عصبانی شود و خشم خود را می‌خورد. اگرچه بازی‌های شکرخدا گودرزی، دیبا زاهدی و رامین راستاد (در نقش فرعی) نیز خوب و جذابند. در عوض، بازی مددکار زندان به فیلم لطمه زده است. او در سکانس ماقبل آخر در مقابل گودرزی بسیار بد بازی می‌کند مخصوصاً که فیلم، تفوق او را می‌طلبید که در عمل چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد.

قصه به خوبی روایت می‌شود بجز در انتهای فیلم که گویی به سبب اتمام وقت، فیلمساز ناچار شده است کلاف سر در گم فیلم را جمع کرده و نقطه‌ای بر پایان قصه‌اش بگذارد. لذا همه را به کلانتری می‌کشاند. این فیلم، بار حقوقی و قضایی بسیاری دارد چنانکه فیلم روز روشن نیز بر حول محور قانون و قضا می‌چرخید.

برای مطالعه بیشتر

• همه نقدها و یادداشت های امیر اهوارکی
• بیش از ۸۰۰ فیلم سینمای هالیوود و هزار برنامه تلویزیونی در تعامل با پنتاگون ساخته شده است و حتی گفته شده كه پنتاگون و سازمان سیا برای هالیوود فیلمنامه می نویسند.
• [ https://www.mashreghnews.ir/news/1343433/از-فیلم-جنگی-با-عینک-فمینیسم-تا-آقازاده-های-فیلم-ساز از فیلم جنگی با عینک فمینیسم تا آقازاده‌های فیلم‌ساز]
• برادران لومیر از بدو ابداع سینما این پدیده را به چشم یك سرگرمی می‌دیدند، در حالی كه یهودی‌ها این صنعت را بستر مناسبی برای اشاعه تفكرات خود می‌دانستند.