امین اشرفی

از یاقوت
امین اشرفی

امین اشرفی (زادۀ ۱۳۶۰ در تهران) بازیگر، پژوهشگر، نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان تئاتر و تلویزیون اهل ایران است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد سینما است. نویسندگی و کارگردانی نمایش‌های متعدد تحسین شده تلویزیونی و تئاتری، داور جشنواره‌های تئاتری بخشی از سوابق وی به شمار می‌رود.

نویسندگی و کارگردانی نمایش‌های متعدد تحسین شده تلویزیونی و تئاتری، داور جشنواره‌های تئاتری بخشی از سوابق وی به شمار می‌رود. اشرفی دارندۀ دیپلم افتخار بهترین فیلم کوتاه داستانی از سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «Action on Film» فیلم کوتاه "مهرآباد جنوبی" است.

سوابق اجرایی

فعالیت‌ تخصصی

تلویزیون

مستند

فیلم کوتاه

تئاتر و نمایش

حوزه فعالیت عنوان اثر سال

عکاسی و ساخت تیزر

نمایش بی‌بی بیدل / کارگردان: آزاده انصاری ۱۳۹۲
نمایش هیپوفیز/کارگردان:کوروش نریمانی ۱۳۹۲
نمایش پاییز/ کارگردان: نادر برهانی مرند ۱۳۹۴
نمایش بهمن/کارگردان: افروز فروزند ۱۳۹۴
دستیار کارگردان فیلم سینمایی آسمان زرد کم عمق/کارگردان: بهرام توکلی ۱۳۹۱
نمایش هیپوفیز/کارگردان: کوروش نریمانی ۱۳۹۲


کارگردان، طراح صحنه و انتخاب موسیقی

نمایش خاطرات خانه‌ای که...
فیلم تئاتر خاطرات خانه‌ای که نیست[۱]

گفتاورد

گفت‌وگو درباره پردیس تئاتر تهران

امین اشرفی، رئیس پردیس تئاتر تهران در خصوص ایجاد یک تکیه دائمی در این پردیس به روزنامه «جام جم» گفت:

در تلاش هستیم تا پردیس را به مرکزی شناخته‌شده برای تداوم اجرای نمایش‌های آیینی و سنتی تبدیل کنیم. این اتفاق با تعزیه شبیه نور شروع شده است و امیدواریم طی سال شاهد نمایش‌های دیگر از این نوع باشیم. وی همچنین در خصوص تفاوت و تشابه نمایش‌های آییین و سنتی افزود: این دو شاید اشتراکات زیادی در فرم داشته باشند اما تعزیه یا شبیه‌خوانی، هنری به‌شدت آوانگارد و پیشرو است و همین باعث می‌شود در نگاه مدرن و پست‌مدرن جایی برای ارائه و نمایش داشته باشد. تعزیه با باورهای مذهبی مردم ارتباط نزدیکی دارد، بنابراین در ایجاد اشتراکات شبیه‌خوانی با تئاتر و تلفیق هنر سنتی و تکنیک نمایشی مرز باریکی وجود دارد، رعایت این مرز برای ازدست‌ندادن مخاطبان و در کنار آن اضافه‌کردن مخاطبان فنی هنر نمایشی و موسیقی در کنار هم باید آن‌را رعایت کرد.

همچنین باید به این نکته نیز توجه داشت که نباید سنگینی تکنیک و فنون نمایشی زیاد شود که عامه‌فهمی را از شبیه‌خوانی بگیرد.اشرفی همچنین با بیان اینکه هرشب به‌طور متوسط شاهد حضور بیش از ۵۰۰ نفر از مخاطبان تعزیه بودیم، اظهار کرد: تصور ما پیش از اجرای این تعزیه این بود که در طول هفته به‌دلیل اینکه مردم با خستگی ناشی از کار روزانه روبه‌رو هستند مخاطبان کمی داشته باشیم و دو روز پایانی هفته مخاطبان‌مان بیشتر است اما این تصور اشتباه بود؛ چراکه با گذشت زمان متوجه شدیم این موضوع در علت حضور مردم چندان موثر نیست و علاقه‌مندان این هنر نمایشی ــ مذهبی در هر شرایطی زمان‌بندی خود را برای حضور دارند. به‌طورکلی باید اذعان کرد اجرای ۲۰ شب مجلس تعزیه به‌نوعی فرصتی شد برای تبلیغات دهان‌به‌دهان تا مردم، اعضای خانواده، دوستان و آشنایان‌شان را به تماشای تعزیه توصیه یا دعوت کنند. اگرچه در معرفی تعزیه شبیه نور نمی‌توان از نقش رسانه‌های جمعی و شبکه‌های اجتماعی به‌سادگی گذشت و حمایت مدیران این رسانه‌ها کمک بزرگی در معرفی و حمایت از این هنر و نمایش آیینی ــ مذهبی نزد مردم است. وی تأکید کرد: با هدف افزایش جذابیت تماشای تعزیه شبیه نور، ضمن تأکید بر سنتی بودن این هنر نمایشی، سعی کردیم در اجرای آن از کمی تنوع، نوآوری در فرم و استفاده از تکنولوژی‌های روز بهره ببریم به گونه‌ای که در اصالت تعزیه‌خوانی تغییری ایجاد نشود.

با اینکه اجرای تعزیه شبیه نور در نوع خود اولین تجربه این مکان هنری بود، اما با عنایت اهل‌بیت(ع) و حضور مردم از استقبال خوبی برخوردار شد. همین موضوع ما را درخصوص اجرای این سبک از نمایش‌ها و همچنین اختصاص مکان مشخص به این هنر و نمایش آیینی ــ مذهبی به‌عنوان یک پاتوق امیدوارتر کرد. از رادیونمایش هم تشکر می‌کنم که طی ۲۰ شب این برنامه را برای مخاطبان رادیو پوشش کامل داده و پخش کرده‌ است.اشرفی در پایان گفت: تلاش می‌کنیم با تبیین برنامه‌های متفاوت در این مجموعه، پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای را شاهد باشیم و بتوانیم با حرکتی مداوم و پیوسته این مجموعه را به جایگاه واقعی آن نزدیک کنیم.[۲]

پانویس

  1. «خاطرات خانه ای که نیست». دریافت‌شده در ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳.
  2. «تکیه دائمی؛ آرزوی هنر تعزیه». روزنامه جام جم، شماره ۶۵۷۹. ۱۸‌ شهریور ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)