تقاص (فیلم کوتاه)

تقاص

پوستر فیلم
کارگردان	محسن امانی
تهیه‌کننده	حسین دارابی
نویسنده	محسن امانی
بازیگران	سپهر گندمی اکبر مددی مهر سادیب قریب سیدمحمدطاها سجادی مجتبی سنجری
انتشار	۱۳۹۸
زمان	۱۰ دقیقه
کشور	ایران
زبان	فارسی
جایزه‌ها	لوح افتخار جشنواره مردمی عمار

تقاص فیلم کوتاه ایرانی (محصول ۱۳۹۸) به کارگردانی و نویسندگی محسن امانی و تهیه شده در گروه هنری کات وابسته به باشگاه فیلم سوره است. این فیلم برنده لوح افتخار جشنواره مردمی عمار شد. این فیلم موضوعی مرتبط با منافقین و ترورهای دهه ۶۰ دارد. تقاص برای اولین بار در سالروز واقعه هفتم تیر منتشر شد.

داستان

فیلم داستانی «تقاص»؛ مردی که از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق (منافقین) است، پس از سال‌ها به ایران بازمی‌گردد. او به مغازه یکی از قربانیان سازمان می‌رود که در دهه ۶۰، توسط این مرد ترور می‌شود. او می‌خواهد تقاص کار خویش را جلوی چشمان خانواده قربانی پس بدهد. پسر شهید، از او می‌خواهد برای جبران کشتن پدرش، با خوردن مایع شیمیایی خودکشی کند. حال مرد، مرگ زجرآوری را جلوی چشمان خود می‌بیند.

در خلاصه داستان فیلم کوتاه تقاص آمده است: چند ماه دیگه کار رژیم تمومه…!

عوامل

• تهیه‌کننده: حسین دارابی
• نویسنده و کارگردان: محسن امانی
• دستیار اول و برنامه‌ریز: پویان درزی
• بازیگران:سپهر گندمی، اکبر مددی مهر، سادیب قریب، سیدمحمدطاها سجادی، مجتبی سنجری
• مدیر تصویربرداری: احمد گودرزی
• مدیر تصویربرداری: امین جعفری
• طراح چهره پردازی: امید گلزاده
• تدوین: سیاوش کردجان
• صداگذار: احسان افشاریان
• طراح وصحنه و لباس: جعفر محمدشاهی
• مجری طرح: محمدجواد موحد
• مدیر تولید: محمد گودرزی
• جلوه‌های ویژه بصری: سینا فرنگ

گفتاورد

محسن امانی: این کار جزو آثاری است که در مجموعه آثار دهه ۶۰ باشگاه فیلم سوره تولید شد. و پیشنهاد تولیدش از طرف باشگاه ارائه شد. من هم پیش از این مطالعاتی در حوزه منافقین داشتم و مستند «من میترا نیستم» را هم با همین موضوع ساخته بودم، از این جهت علاقمند بودم که کاری در این حوزه هم انجام بدهم. و حاصل این ماجرا تبدیل به فیلم کوتاه تقاص شد.
کارگردان فیلم کوتاه تقاص دربارهٔ محتوای فیلم و بازی با عنصر زمان در فیلم هم گفت: ایده بازی با زمان یکی از عناصری بود که در گفتگوهایمان با محسن ملکی و حسین دارابی به آن رسیدیم و از این جهت این دو دوست بزرگوار کمک‌های زیادی به داستان فیلم کردند. البته باید چیزی را هم اضافه کنم. یک دیالوگی در فیلم «ماجرای نیمروز» هست که برای من خیلی جذاب و تأثیرگذار بود. جایی که در ساندویچی دختر و پسر که هر دو از منافقین هستند، دارند با هم صحبت می‌کنند و پسر دیالوگ جالبی می‌گوید، هرچند که به نظر عده ای ممکن است دیالوگ ساده ای باشد ولی به نظرم این جمله با ناخودآگاه مخاطب کار دارد. منظورم دیالوگی است که پسر در پاسخ به آرمانگرایی‌های بی حد و حصر دختر می‌گوید: به نظرت همه اینایی که میگی واقعیته؟ به نظرت همه این اتفاقایی که میگی، واقعاً میافته؟ پسر با این جمله‌ها انگار بنیان‌های دختر را به چالش می‌کشد و از نرسیدن و وهم آلود بودن منافقین حرف می‌زند. در فیلم کوتاه تقاص هم ما داستانی از همین نرسیدن منافقین را روایت می‌کنیم. این که با چه ذهنیتی وارد جنگ با مردم شدند و هدفشان چه بود و در رسیدن به این هدف شکست خوردند و حالا کجای معادلات ایستاده‌اند.
محسن امانی دربارهٔ بازخوردهای مردمی از جشنواره عمار هم توضیح داد: فیلم تقاص تجربه سختی بود که خودم اصلاً از آن راضی نبودم. ولی دراکرانش در جشنواره عمار تحسین تماشاگران سالن را برانگخیت و تماشاگران کار را دوست داشتند. اما واقعیت این است که به خاطر برخی ویژگی‌هایی که کار دارد کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. اول اینکه داستان مربوط به ترورهای دهه ۶۰ است و ماجراهای منافقین است، دوم اینکه داستانی تلخ دارد که در سکانس پایانی به اوج این تلخی می‌رسد و سوم اینکه مدت زمان فیلم که حدود ۱۰ دقیقه است نه به‌طور کامل یک فیلم کوتاه است، و نه تیزر فرهنگی. از این جهت معلق بین این دو قالب انگاشته می‌شود و همین هم باعث می‌شود در پخش‌های تلویزیونی بدان اعتنای تمام و کمالی مانند تله فیلم‌ها یا تیزرها نشود.
راستش در این سالها هم گاهی می‌بینیم که کسانی خیال می‌کنند که کار این کشور تمام است و از عمر این حکومت یک سال یا چند ماه باقی مانده. دوست دارم این کار را آن افراد نگاه کنند.