حسین آفتاب

حسین آفتاب شاعر آئینی و نوحه‌سرا اهل ایران است.

نمونه‌ای از اشعار

تو بسترم اما، دلم پریشونه

حال منو غیر از، خدا کی میدونه

یه چشم من اشکو، یه چشم من خونه

از وقتی رفتی تو، تاریکه این خونه

بعد تو دیگه، من نمی‌خواستم، زنده بمونم زهرا

مثل تو خانم، عجل وفاتی، همش میخونم زهرا

***

روز عروسیمون، بهم یه قول دادی

کنار من باشی، تو گریه و شادی

ولی تو رفتی و، موندم تک و تنها

قسمتم این بود، علیِ بی زهرا

زخم زبونو، خندهٔ دشمن، دلم رو پر از غم کرد

بغض حسن با، گریهٔ زینب، پشت علیتو خم کرد

***

مگه یادم میره، بچه‌ها ترسیدن

به زخم ما مردم، نمک میپاشیدن

انقد زدن تاکه، تو یاس پر پر شی

میخ درم نگذاشت، دوباره مادرشی

همه می‌دیدن، میون کوچه، شال منو تو دستات

زمین‌می‌خوردم، زمین‌می‌خوردی، علی فدای زخمات

^[۱]