حسین تراب‌نژاد

از یاقوت
حسین تراب‌نژاد
زمینه فعالیتفیلم‌نامه‌نویس
ملیتایرانی
تاریخ تولد۱۳۶۰ ‏(۴۲–۴۳ سال)


حسین تراب‌نژاد (زاده ۱۳۶۰ در تهران) فیلم‌نامه‌نویس اهل ایران است.

زندگی و تحصیلات

تراب‌نژاد متولد سال ۱۳۶۰ در تهران است؛ او مدرک کارشناسی مهندسی صنایع خود را از دانشگاه صنعتی شریف گرفته است. تراب‌نژاد تحصیلاتش را در دانشگاه صدا و سیما ادامه داد و با مدرک کارشناسی ارشد تهیه‌ کنندگی سیما از این دانشگاه فارغ التحصیل شد.

حسین تراب‌نژاد فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۸۹ و با تله‌فیلم «گا‌م‌های معلق» ساخته شاهرخ دولکو آغاز کرد. از جوایز و افتخارات او می‌توان به دیپلم افتخار جشنواره فیلم یاس برای فیلم تلویزیونی «یک نفر تا مرگ» و یاس زرین برای فیلم تلویزیونی «مردان آفتاب» اشاره کرد. او همچنین در جشن حافظ سال ۱۳۹۴ برای نوشتن فیلمنامه سریال «پرده‌نشین» برای تندیس حافظ بهترین فیلمنامه مجموعه تلویزیونی نامزد شد.

او فیلمنامه‌نویس سریال پرده‌نشین، شوق پرواز و فیلم سینمایی دارکوب ساخته بهروز شعیبی است. او همچنین برای آثار ژانر تریلر و امنیتی خود هم‌چون «ترور خاموش» و «خانه امن» شناخته می‌شود. تراب‌نژاد در سال ۱۴۰۰ از اعضای هیات داوران رویداد فیلمنامه نویسی صاحب قلم با موضوع رویای ایرانی بود.

فیلم‌شناسی

سینمایی

مجموعه تلویزیونی

تله‌فیلم

  • ترانه ی آتش. کارگردان: روح ا... سهرابی
  • دختر گمشده (مجموعه تلویزیونی)|مینی سریال دختر گمشده، کارگردان: احمد کاوری
  • برهوت، کارگردان: شهرام شاه‌حسینی
  • لرزش زندگی، کارگردان: علیرضا بذرافشان
  • بیگانه، کارگردان: مسعود آب پرور
  • مردان آفتاب، کارگردان: داریوش غذبانی
  • یک نفر تا مرگ، کارگردان: اسماعیل فلاح پور
  • بعد از غبار، کارگردان: محمود معظمی
  • داشتن و نداشتن، کارگردان: رهبر قنبری
  • خسیس، کارگردان: احمد کاوری
  • سایه بان، کارگردان: مسعود تکاور
  • یکی از همین روزها، کارگردان: راما قویدل

نمایش‌خانگی

  • خسوف (مجموعه نمایش خانگی)|خسوف، کارگردان: مازیار میری

گفتاورد

حسین تراب‌نژاد در رابطه با نگارش فیلم‌نامه‌های مناسبتی با وب‌سایت شهید آوینی گفتگو کرد:

هر چند «حسین تراب ‌نژاد» در سال‌های اخیر با نگارش چند اثر با موضوعات امنیتی و سیاسی مثل فیلم‌های سینمایی «ضد» و «ماجرای نیمروز: ردخون» و سریال‌های «ترور خاموش» و «خانه امن» مورد توجه قرار گرفته است، اما سابقه نگارش سریال‌های تلویزیونی از جمله سریال مناسبتی «پرده نشین» او را به چهره‌ای قابل اعتنا برای گفت و گو پیرامون ویژگی‌های این نوع آثار تبدیل می‌کند. در گفت‌و‌گوی خبرنگار مؤسسه فرهنگی هنری اندیشه شهید آوینی با «حسین تراب نژاد»، نویسنده شناخته شده سینما و تلویزیون، پیرامون چگونگی نگارش فیلمنامه آثار مناسبتی صحبت شد که در ادامه می‌آید.

در مورد تجربه نگارش آثار مناسبتی که موضوعات مرتبط با مذهب و باورهایی مثل عدالت‌خواهی دارند، توضیح دهید.

سخت‌ترین بخش ماجرا این است که نویسنده بتواند مفاهیم مذهبی را طوری روایت کند که تبدیل به دغدغه مردم شود. موضوعات به شکلی مطرح نشود که صرفاً مضمون‌گرا باشد. این مسأله متاسفانه در سریال‌های محرمی خیلی وجود دارد. نویسنده و کارگردان و سفارش دهنده تنها به میزان مفاهیم توجه می‌کنند و اگر درصد بالایی داشته باشد، آن فیلمنامه تصویب می‌شود و در غیر این‌صورت تائید نمی‌شود. در صورتی که باید به این توجه کرد که چقدر این مفاهیم مورد توجه جامعه می‌‌باشد و با مردم همخوانی دارد.

شما تجریه موفق نگارش فیلمنامه «پرده نشین» را داشتید که چند بار بازپخش شد. فکر می‌‌کنید دشواری‌ها یا قابلیت‌های نوشتن اینگونه آثار چیست؟

شاخص‌ترین سریال مناسبتی که کار کردم، «پرده نشین» بود که تصور می‌‌کنم از آن استقبال خوبی شد. در «پرده نشین» سعی شد که توجه به خواست جامعه مورد توجه قرار بگیرد و مسائلی مثل عدالت‌خواهی، مفاسد اقتصادی و آقازادگی که در آن دوران کمتر رسانه‌ای می‌‌شد، مبنای نگارش سریال قرار گرفت و در کنار این مفاهیم، مسائل و مفاهیم و نکات کاربردی مذهب هم مطرح شد؛ مواردی که مردم در زندگی با آن مواجه می‌‌شوند. دلیل دیده شدن سریال هم به نظرم همین بود.

به نظرتان سریال‌های مناسبتی باید چه مختصاتی داشته باشد؟

یک ریلی سال‌ها برای سریال‌های مناسبتی گذاشته شده است. سریال‌های ماه رمضان از دورانی که آقای عطاران کار می‌کردند، تلاش بر آن بود که قصه ی جذابی روایت شود. قصه ای که در بستر ماه رمضان اتفاق می‌‌افتاد. ما جزییات پیرامون این اتمسفر در سریال‌ها می‌‌دیدیم و همین باعث می‌‌شد کار مضمون زده نشود. به نظرم این جنس سریال‌سازی مورد توجه مخاطب قرار می‌‌گرفت. برای ایام محرم معمولاً سریال‌هایی نوشته و تولید می‌شوند که تمرکز اصلی بر مضمون است و جذابیت در اولویت‌های بعدی قرار می‌‌گیرد. به نظرم باید برای ایجاد مخاطب به فکر راه حل‌های تازه بود.

سلیقه شخصی شما برداشت از مفاهیم دینی در قالب ملودرام است یا این که علاقمندید به سراغ داستانی مرتبط با وقایع در مقاطع تاریخی بروید؟

گاهی سلیقه است و گاهی بحث توانایی پیش می‌‌آید. خودم به دنبال به روز کردن قصه‌های مذهبی هستم. یعنی بتوان مسائل دینی را به زمان حال آورد. جنس این قصه‌ها می‌تواند ملودرام یا حتی پلیسی باشد. به نظرم در هر ژانری می‌توان قصه مذهبی تعریف کرد. این که بتوان وقایع را در تاریخ رخداد روایت کرد، هم نیاز به توانایی خاص دارد و هم این که به سلیقه نویسنده بستگی دارد که این نوع نوشتن در سلیقه من نیست. افراد کمی هستند که در سینما و تلویزیون، تبحر نوشتن مفاهیم معنوی در بستر تاریخی را دارند که شاخص‌ترین فرد، آقای داوود میرباقری است، وگرنه کارهای دیگری که تولید شدند، متاسفانه آثار قابل اعتنایی نبودند.

فکر می‌کنید این گونه آثار مناسبتی تخصص و ظرافت‌های متمایزی نسبت به دیگر آثار دارند و برای نگارش آن چه مبنا و روشی به کار می‌‌برید؟

به نظرم نویسنده باید بتواند مفاهیم را فهم کند و به شکلی این مفاهیم را روایت کند که برای مخاطب امروز دستاورد داشته باشد و به درد زندگی‌اش بخورد و در عین حال تبدیل به شعار نشود. بخشی از این موضوع به متن برمی گردد و بخش زیادی نیز در اجرا اتفاق می‌افتد. مثلاً اگر «پرده نشین» را شخصی غیر از آقای شعیبی کارگردانی می‌کرد، سریال گُل درشتی درمی آمد ولی ظرافت‌های آقای شعیبی در اجرا و به‌کارگیری تکنیک‌های کارگردانی و بازیگری باعث شد که این سریال مضمون زده نشود و مورد توجه قرار بگیرد.[۲]

پانویس

  1. ««ضد» درامی سیاسی در دل التهابات سال ۶۰/ انتشار تصویری تازه». خبرگزاری مهر.
  2. گفت و گو با «حسین تراب نژاد» درباره نگارش فیلمنامه آثار مناسبتی وب‌سایت شهید آوینی، تاریخ انتشار: ۱۴۰۱/۰۵/۱۹

پیوند به بیرون