محمدحسین هوشیار |
| زمینه فعالیت | فوتبال |
|---|
| ملیت | ایرانی |
|---|
| تاریخ تولد | ۱۹ بهمن ۱۳۶۲ (۴۰ سال) |
|---|
| محل تولد | مشهد |
|---|
| پیشه | دروازه‌بان • مربی |
|---|
حسین هوشیار (زاده ۱۹ بهمن ۱۳۶۲) دروازه‌بان سابق و مربی فوتبال اهل ایران است. هوشیار سابقه بازی در تیم‌های پیام مشهد، شهرداری یاسوج و پرسپولیس را دارد، وی در سال ۱۳۹۱ به تیم ابومسلم پیوست.[۱]
گفتاورد
ماجراهای باورنکردنی گلر گمنام پرسپولیس!
به گزارش سایت خبری «ورزش سه»، دروازه‌بان اسبق پرسپولیس در دربی معروف زمستان ۹۰ که با هت‌تریک ایمون زاید همراه بود، در دروازه پرسپولیس حضور داشت در گفت‌وگویی مفصل با خبرنگار ما از سختی‌هایی که در پرسپولیس تجربه کرده پرده برداشت و از حواشی که در آن دوره برای او ایجاد شد انتقاد کرد.
او دلیل اصلی حضور ناموفقش در جمع سرخ پوشان را عدم اعتماد کافی دانست و گفت تنها تصمیم عجولانه و اشتباهش جدایی از پرسپولیس بوده است. هوشیار همچنین ضمن حمایت از یحیی گل‌محمدی و حامد لک، استفاده از احمد گوهری در دروازه پرسپولیس را در این مقطع اشتباه دانست.
این گفت‌گو را در ادامه می‌خوانیم:[۲]
در حال حاضر به چه فعالیتی مشغول هستی؟
من ابتدای فصل به عنوان مربی در تیم پیام حضور داشتم اما نیم فصل کادرفنی این تیم تغییر کرد و با وجود اینکه قرار بود با هم همکاری کنیم، من حس کردم سطح فنی آنها با من تناسب ندارد. من علاقه دارم که با یک مربی سطح بالا کار کنم که بتوانم از او کار یاد بگیرم. کادرفنی قبلی عالی بودند و آقای بابایی که خودشان هم مدرس AFC هستند در این تیم حضور داشتند اما کادر تغییر کرد و آنها هم چیزی نداشتند که به من یاد بدهند؛ به همین دلیل از هفته دهم جدا شدم و الان بیزنس خودم را دارم و اگر پیش بیاید برای گلرهای جوان تمرین می‌گذاریم. شخصاً زیاد دنبال حرفه مربیگری نیستم و دوست دارم مدارک را بگیرم و آپدیت باشم و علاقه دارم بتوانم در خارج از کشور مربیگری کنم.
- در رسانه‌ها کمتر مصاحبه ای از تو دیده می‌شود.
من آخرین بار قبل از دربی مصاحبه کردم اما زیاد اهل مصاحبه نیستم.
- در ابتدا دربارهٔ نحوه پیوستن به پرسپولیس صحبت کن.
در آن دوره رضا حقیقی و میثاق معمارزاده در تیم بودند و قرار بود رضا حقیقی جدا شود و به روبین کازان برود. در همان بازه زمانی مسابقات جام حذفی بود و تیم ما تا نیمه نهایی آمد و به استقلال خوردیم و آقای دنیزلی هم آن بازی را دیده بود و من را پسندیده بود. پرسپولیس هم به دلیل جدایی علیرضا حقیقی دنبال گلر بود؛ به همین دلیل با باشگاه شهرداری یاسوج مذاکره شد و من به پرسپولیس پیوستم. نقل و انتقال من پروسه کوتاهی داشت.
چرا پس از حضور در پرسپولیس نتوانستی درخشش سابق را داشته باشی؟
بحث درخشش نیست؛ من در پرسپولیس به فرصت احتیاج داشتم. پرسپولیس تیم بزرگی است و به کمتر بازیکنی فرصت داده می‌شود تا در این تیم خودش را نشان بدهد. من از یک محیطی از لیگ پایین‌تر به پرسپولیس آمده بودم و با من به عنوان گلر دوم قرارداد بسته بودند تا یکی دو سال ذخیره باشم و بعد روی من حساب کنند اما پرسپولیس در آن دوره با وجود اینکه از نظر مهره، فوق‌العاده بود، از لحاظ انسجام تیمی و سن و سال تیم ضعیفی بود و وقتی میثاق نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد، من را در دروازه گذاشتند. در آن دوره هم فرصت داده نمی‌شد و اگر ما در یک بازی نتیجه نمی‌گرفتیم چه مقصر بودیم و چه نبودیم دنیزلی ما را در بازی بعد روی نیمکت می‌گذاشت. معمولاً برای اینکه یک بازیکن در تیم جا بیفتد حداقل نیم فصل به او زمان می‌دهند اما این موضوع در تیم وجود نداشت و از طرفی مدیران هم فقط دنبال نتیجه بودند. من بازیکن کم تجربه ای بودم و ساختار و مدیریت پرسپولیس هم به من فرصت نداد و باعث شد تا من یک نیم فصل بد در آنجا داشته باشم. تا قبل از پرسپولیس عملکرد فوق‌العاده ای داشتم و یک تنه یک تیم لیگ یکی را تا نیمه نهایی جام حذفی آوردم؛ در آن دوره تیم پر ستاره تراکتور با هدایت امیر قلعه‌نویی را شکست دادیم، مقابل تیم فولاد مجید جلالی در پنالتی بردیم؛ پس قطعاً من عملکرد خوبی داشتم که تیم بالا آمد اما در بدترین زمان به پرسپولیس آمدم، تیم شرایط خوبی نداشت؛ حتی سال بعد هم که شهاب گردان به پرسپولیس آمد هم فقط نیم فصل توانست بازی کند و جدا شد. مشکل از دروازه‌بان‌ها یا شخص من نبود، مشکل ساختار پرسپولیس بود و این ساختار تا زمان حضور برانکو همین‌طور بود.
- بهتر نبود قبل از پرسپولیس در یک تیم کوچک‌تر در لیگ برتر حضور پیدا می‌کردی و بعد از آن به پرسپولیس می‌آمدی؟
درست است. اگر انتخاب من تیم‌های دیگر بود و سپس به پرسپولیس می‌رفتم قطعاً بیشتر می‌ماندم یا حتی اگر یک سال به من بازی نمی‌دادند تا با جو تیم آشنا شوم شرایطم بهتر می‌شد. من در آن دوره از فولاد، صنعت نفت آبادان و… پیشنهاد داشتم اما روزی که آقای رویانیان و مترجم دنیزلی با من صحبت کردند، گفتند تو را به عنوان گلر دوم می‌خواهیم و دروازه‌بان اول ما میثاق معمارزاده است. میثاق هم دروازه‌بان کوچکی نبود و تا سال قبل ملی پوش بود؛ من هم گفتم مشکلی ندارم و به عنوان دروازه‌بان دوم می‌آیم.
- با توجه به شرایطی که تا پیش از پرسپولیس داشتی، حضور در این تیم تصمیم عجولانه ای نبود؟
تصمیم من عجولانه نبود و موقعیت خوبی برای من بود. من هم با قرارداد سه ساله ای به پرسپولیس پیوستم که در آن قید شده بود من دروازه‌بان دوم هستم. با هر کارشناسی هم صحبت می‌کردیم می‌گفت شرایط خوبی است و برو به عنوان دروازه‌بان دوم تجربه کسب کن. اما من از هفته پنجم و بعد از باخت ۴–۱ مقابل نفت آبادان، در دروازه قرار گرفتم؛ مقابل ذوب آهن سه سیو فوق‌العاده داشتم و بازی ۰–۰ شد. بازی بعد دربی بود که پیش از آن پرسپولیس در چهار دربی باخته بود و شرایط سخت و سنگینی بود که یک گلر از لیگ یک به پرسپولیسی بیاید که از دروازه و خط دفاع ضربه خورده است؛ آن بازی هم ۳–۲ شد. در بازی بعد به هر دلیلی و با اشتباه من یا دفاع باختیم؛ اشتباه در فوتبال طبیعی است و همه نمی‌توانند همیشه صد باشند اما باز هم بازی بعد من را بیرون گذاشتند. شش هفته بیرون بودم و بعد من را مقابل سپاهان در ترکیب گذاشتند که بهترین عملکرد را داشتم. در بازی بعد با سایپا در دقیقه ۵ بازیکن اخراج شد و بازی رو بردیم اما دوباره بازی بعد من را بیرون گذاشتند. این ساختار قشنگی نیست؛ باید چند بازی به بازیکن فرصت داده شود. این ناملایمتی‌ها باعث شد که من از آن محیط زده شوم. من یک بازیکن ۲۷ ساله بودم و اول پختگی فوتبالم بود و می‌خواستم خودم را نشان بدهم اما اینطور شد.
در آن دوره حواشی زیادی هم در مورد تو وجود داشت و حتی گفتند چشم‌هایت مشکل دارد.
کارشناس‌های فوتبالی که در تلویزیون حاضر می‌شوند همه مغرض هستند و برای تخریب می‌آیند. من از سال ۷۵ تا ۹۵ فوتبال بازی کردم و می‌توانم ادعا کنم از فوتبال چیزی می‌فهمم اما می‌بینیم کارشناسان فوتبالی که در تلویزیون فقط مغرضانه صحبت می‌کنند و بخاطر دلالی یا مسائل پشت پرده بازیکنان را تخریب می‌کنند و همین هم باعث شد چنین صحبت‌هایی دربارهٔ من زده شود. در آن زمان ساعت ۱۲–۱ نصف شب یکی از دوستان من پیام داد و گفت برنامه شبکه دو را نگاه کن اما من خواب بودم و ندیدم. روز بعد دیدم روزنامه‌ها تیتر زدند چشم‌های حسین هوشیار ضعیف است. بعد از آن باشگاه من را برد و انواع تست‌های بینایی را از من گرفت. من الان که ۳۹ ساله هستم هم چشمانم از چشمان جوان‌ها بهتر است. شما که کارشناس نیستی و علمش را نداری چرا این حرف را می‌زنی؟ چون بازیکن باید از طرف شما یا باند شما به تیم بیاید؟ من که باند و تشکیلاتی نداشتم. اینها مسائلی است که باعث می‌شود یک بازیکن را خراب کنند. من واقعاً از آن کارشناس نمی‌گذرم اما بدتر از صحبت‌ها، این بود که باشگاه در حق من کوتاهی کرد و از من دفاع نکرد. وقتی از من تست گرفته بودند و می‌دانستند چشمانم مشکلی ندارد چرا در روزنامه نزدند؟ همه این چیزها باعث تخریب شد. اشتباه من هم این بود که دنبال حاشیه و مصاحبه و خبرنگار و تیتر زدن نبودم؛ باید رابطه برقرار می‌کردم اما کسی کنار من نبود تا این چیزها را یادم بدهد. من از لحاظ فوتبالی کم تجربه بودم و نتوانستم این مسائل را مدیریت کنم. از نظر من وقتی در پرسپولیس و استقلال می‌خواهید بازی کنید، تنها چیزی که مهم نیست کیفیت است؛ کیفیت خود به خود بالا می‌آید. شما باید مراقب پشت پرده و حواشی باشید. اگر بازیکن بتواند با این مسائل کنار بیاید، در تیم ماندگار می‌شود، اگر نه سال دوم از تیم جدا می‌شود.
- دلیل جدایی‌ات از پرسپولیس هم همین مسائل بود؟
صددرصد همین‌ها بود. من قرارداد داشتم و باشگاه نگفت برو یا من را مازاد کند، من خودم رفتم. باشگاه هنوز سرمربی انتخاب نکرده بود و محسن عاشوری تیم را تمرین می‌داد، من چون مشاور خوبی نداشتم و خودم هم تحمل نکردم، رفتم باشگاه و خیلی راحت یک چک به من دادند و تسویه کردند و رضایت نامه من را دادند. ۵ دقیقه هم طول نکشید و من نزدیک ۱۰–۱۲ میلیون گرفتم و رفتم. به همین راحتی و با یک تلفن کارم در پرسپولیس تمام شد. بقیه اش برمی‌گردد به انتخاب‌های اشتباهم و جبر روزگار که واقعاً برایم نیامد. فوتبالی البته نیامد و از سایر موارد خوب بود و ناشکر نیستم. کسی که لذت پوشیدن لباس پرسپولیس را تجربه می‌کند که به نظر من هیچ لباسی در ایران این لذت را ندارد، بعد از رفتن از پرسپولیس دیگر نمی‌تواند با فوتبالش کیف کند.
پانویس
