راحله امینیان

از یاقوت
راحله امینیان
مجری برنامه به خانه برمی‌گردیم
راحله امینیان در برنامه به خانه برمیگردیم
راحله امینیان در برنامه به خانه برمیگردیم
زمینه فعالیتمجری صدا و سیما
ملیتایرانی
تاریخ تولد۲۶ شهریور ۱۳۵۷ ‏(۴۶ سال)
محل تولدتهران
سال‌های فعالیتاز سال ۷۵ تاکنون
تحصیلاتدکترای روان‌شناسی بالینی
آدرس اینستاگرامراحله امینیان


راحله امینیان (زادهٔ ۲۶ شهریور ۱۳۵۷ در تهران) نویسنده و مجری تلویزیون صدا و سیمای ایران است. وی همچنین گویندگی در یک مستند و یک کتاب صوتی را در کارنامه خویش دارد.

زندگی و تحصیلات

او در دوران متوسطه رشته تجربی خوانده و سال ۱۳۷۶ در رشته روان‌شناسی قبول شده است. امینیان فارغ‌التحصیل رشته روان‌شناسی در مقطع کارشناسی ارشد و دکترای روان‌شناسی بالینی است. غیر از دکترای روان‌شناسی بالینی، امینیان دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی نیز هست.

شروع فعالیت کاری

شروع کار امینیان با صداوسیما از سال ۷۵ با سردبیری و نویسندگی رادیو بود؛ دو بار تست گویندگی داد که هر دوبار قبول شد اما از حضور منصرف شد. اولین حضور او در رسانه به سال ۷۶ و در رادیو برمی‌گردد، وقتی که او در سال ۷۸ به عنوان مجری برنامه «تصویر زندگی» انتخاب شد، اما به دلیل سن کمش در آن برنامه حضور نیافت.

او دوره‌های اجرا را در کلاس‌های اسماعیل میرفخرایی گذرانده است. وی تا سال ۱۳۷۸ نویسنده برنامه رادیویی در گروه اجتماعی و فرهنگ و هنر رادیو تهران بود. در سال ۱۳۷۸ برنامه «برپا برپا» را در تلویزیون اجرا کرد. وی مجری برنامه‌های «تا مهر»، «آفتاب شرقی»، «شهر سلامتی»، «صبح تهران»، «حال خوب» نیز بوده است. از سال ۸۱ مجری برنامه «به خانه برمی‌گردیم» بوده است که با همین برنامه نیز به شهرت رسید. امینیان در سال ۱۳۹۵ جزو کاندیداهای بهترین مجری زن صدا و سیما در برنامه سه ستاره بود. او همچنین عضو هیئت انتخاب بخش «مسابقه محله» هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر بوده است.

امینیان در سال ۱۳۹۵، کاندیداهای بهترین مجری زن صدا و سیما در برنامه سه ستاره بود.[۱]

فعالیت تخصصی

اجرای تلویزیونی

مستند

گفتاورد

گفت‌وگو دربارهٔ عدم ورود چهره‌های تازه برای اجرا

امینیان در مصاحبه‌ای با روزنامه جام جم در سال ۱۳۹۹ در پاسخ به این سؤال که چرا چهره‌های تازه‌وارد کار اجرا نمی‌شوند؛ گفت:

یک‌سری محدودیت‌ها مؤثر است، اما به نظرم دلیل اصلی‌اش این است که جوانان ما خیلی زود می‌خواهند ورود کنند، دیده شوند و به قول خودشان بترکانند. این کار صبوری ویژه‌ای می‌خواهد. سال ۷۸ که توانستم در تست اجرای شبکه دو قبول شوم، حدود سه سال، هفته‌ای پنج دقیقه بخش معرفی کتاب تولیدی داشتم. برای تهیه‌کننده آن همیشه آرزوی بهترین‌ها را می‌کنم.

لوکیشن‌مان پارک جمشیدیه بود. از صبح برای این پنج دقیقه می‌رفتیم و تا غروب ۲۰ بار تکرار می‌کردیم. آن موقع‌ها خیلی به من برمی‌خورد و می‌گفتم چرا؟ اما الان از آن با افتخار یاد می‌کنم، چون برایم کلاس آموزشی بود. بعد از گذشت چند سال، گفتند همین پنج دقیقه را می‌توانی در برنامه زنده اجرا کنی. این در حالی است که الان از بچه‌ها روی آنتن زنده تست می‌گیرند! معلوم است که نمی‌توانند. آنتن خیلی بی‌انصاف است و اگر مراقبت نکنی همان‌طور که به عرش می‌برد، می‌تواند تو را به زمین بزند. روزی نیست که پیامی دربارهٔ چگونه مجری شوم، نگیرم. به نظرم مشکل، فقر آموزش است.

در بحث جانشین‌پروری در اجرا مشکل داریم. مکان مناسب و قابل اعتمادی برای آموزش وجود ندارد. خیلی آموزشگاه هست ولی من به آنها نقد دارم. می‌شود از اولیه‌ترین نکات اجرای کسانی که آنجا تدریس می‌کنند، هزاران نقد مطرح کرد. فکر می‌کنم سازمان باید بحث آموزش را خیلی جدی شروع کند.[۲]

پانویس

  1. «درباره راحله امینیان». دریافت‌شده در ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳.
  2. شهرت خیلی خوب است، اما...