سکوهای صورتی (مستند)

سکوهای صورتی

پوستر فیلم
نام فیلم	سکوهای صورتی
کارگردان	محمدجواد رئیسی
تدوین	حسین صفرزاده
صداپیشگان	محمد جلائی
مدیر تولید	علیرضا کرمی
صدابردار	دانیال استاد عبدالحمید
فیلمبرداری	حسین محمدی
شرکت/سازمان تولیدکننده	مرکز مستند سوره
زمان	۵۲ دقیقه
کشور	ایران
زبان	فارسی

سکوهای صورتی (تولید ۱۳۹۸) مستندی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی محمدجواد رئیسی است که به مسئله ورود بانوان به ورزشگاه‌ها پرداخته است. مساله‌ای که برای سال‌های متمادی به یک کلاف سردرگم تبدیل شده بود و همین باعث می‌شد تا رسانه‌ها و صاحب نظران داخلی و خارجی، آن را مطابق نظر خود تفسیر کنند.

این مستند را مرکز مستند سوره تولید کرده است.

درباره مستند

«سکوهای صورتی» مستندی پیرامون مساله ورود بانوان به ورزشگاه ها می باشد. مساله ای که برای سالهای متمادی به یک کلاف سردرگم تبدیل شده بود و همین باعث میشد تا رسانه ها و صاحب نظران داخلی و خارجی، آن را مطابق نظر خود تفسیر کنند. این مستند تلاش دارد تا با نگاهی واقع بینانه، به زوایایی جدید و مهمی از این مساله دست پیدا کند.

با توجه به این‌که در قانون هیچ اشاره‌ای به ممانعت زنان از ورود به ورزشگاه‌ها نشده است و بیشتر حقوقدانان و سیاستمداران نیز این موضوع را تایید می‌کنند و حتی در دولت‌های مختلف، روسای جمهور یا معاونان آن‌ها به صراحت موافقت خود را با ورود زنان به ورزشگاه‌ها اعلام کرده‌اند عده‌ای با طرح ادعاهای فراهم نبودن امکانات و شرایط برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها، به جای تلاش برای تامین بسترهای مناسب ساده‌ترین راه یعنی «ممنوعیت ورود» را انتخاب کرده‌اند.

هیچ مقرره قانونی به عنوان مستند ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه وجود ندارد. در کشورمان مسائلی وجود دارد که همیشه به دلیل پرداخت اشتباه، به دغدغه‌ها و چالش‌هایی تبدیل شده‌اند؛ یکی از آنها بحث ورود زنان به استادیوم است که سال‌ها درباره آن بحث می‌شد اما هیچ‌گاه به نتیجه نرسید.

سکوهای صورتی از این زاویه به مسئله نگاه کرده است که چرا این موضوع در کشور ما سال‌ها بدون پاسخ مانده است و هیچ‌گاه نگاه تخصصی به این مسئله وجود نداشته و همیشه سیاسی به این موضوع نگاه شده است.

گفتاورد

محمدجواد رئیسی کارگردان و تهیه‌کننده مستند «سکوهای صورتی» درباره این مستند توضیح داد:

در کشورمان مسائلی وجود دارد که همیشه به دلیل پرداخت اشتباه، به دغدغه‌ها و چالش‌هایی تبدیل شده‌اند که تصور می‌شود لاینحل‌‌اند؛ یکی از آنها بحث ورود زنان به استادیوم است که سال‌ها درباره آن بحث می‌شد اما هیچ‌گاه به نتیجه نرسید. شخصاً با توجه به اینکه طلبه‌ام همیشه این موضوع را دنبال می‌کردم و می‌دانستم که طرفداران دوآتیشه و از طرف دیگر مخاطبان سرسختی نیز دارد، به همین دلیل این مسئله برایم جذاب بود.

وی اظهار داشت: سکوهای صورتی از این زاویه به مسئله نگاه کرده است که چرا این موضوع در کشور ما سال‌ها بدون پاسخ ماند و در حین ساخت اثر متوجه شدیم که هیچ‌گاه نگاه تخصصی به این مسئله وجود نداشته و همیشه سیاسی به این موضوع نگاه شده است و امروزه به جایی رسیده‌ایم که عده‌ای تصور می‌کنند هیچ‌گاه این مسئله درست نخواهد شد.

کارگردان «سکوهای صورتی» درباره مخاطبان اصلی این مستند تصریح کرد: بخشی از این اثر برای مردم ساخته شده و می‌خواستیم جامعه را از شرایط موجود آگاه کنیم، اما بخشی هم متوجه مسئولین است؛ چرا که آنها باید بدانند وقتی به مسئله نگاه سیاسی دارند نه تخصصی، چطور می‌توانند مشکل‌ساز شوند.

رئیسی افزود: در قسمتی از «سکوهای صورتی» تاریخچه مسئله ورود زنان به ورزشگاه را روایت کرده‌ایم و در بخش دیگر نیز به ارائه راه‌حل پرداخته‌ایم؛ با این حال هر دو بخش مستند، مخاطب را به موضوع کلی نزدیک می‌کند و تلاش کرده‌ایم این را به مخاطب القا کنیم که می‌‌توان با ارائه راهکارهای تخصصی مسائل را حل کرد. همچنین با توجه به اینکه موضوع ورود زنان به استادیوم در طول سال‌های گذشته به اندازه کافی جنجال ساز شده، در این مستند تعمداً حواشی این مسئله را کمرنگ کردیم تا بتوانیم به روایت اصل مسئله و همچنین ارائه راهکار بپردازیم.

وی درباره روند مستندسازی اجتماعی با محوریت موضوعات مرتبط با زنان گفت: شخصاً تنها یک بار به موضوع مرتبط با این قشر پرداخته‌ام اما بر اساس تجربه‌ام می‌گویم که مسئولین تصمیم‌گیر در این زمینه حساس‌اند؛ چرا که در همین مستند «سکوهای صورتی» با ۷ نفر از مسئولین مصاحبه کردم، اما بیش از ۲۰ نفر دیگر از مسئولین اصلاً حاضر به مصاحبه نشدند و دلیلش هم حواشی بود که در این سال‌ها درباره موضوع ورود زنان به استادیوم شکل گرفته است. تصور می‌کنم حوزه زنان از جمله حوزه‌هایی است که حاشیه پررنگ‌تر از متن دارد و به همین دلیل نیز ورود به آن برای مستندسازان کار سختی است.

کارگردان «سکوهای صورتی» در همین زمینه افزود: قطعاً زمانی که فیلمی توسط مستندسازی ساخته می‌شود، اگر حواشی پررنگ‌تر از متن باشد، قطعاً اثر ساخته شده را نیز با نگاه حاشیه‌ای می‌بینند، تا جایی که حتی وقتی می‌خواستم سراغ این موضوع بروم بسیاری از افراد گفتند چنین کاری را نکنم.

رئیسی با تأکید بر اینکه تا امروز ۲ فیلم در جشنواره تلویزیونی مستند داشته است، گفت: در ۲ دوره قبل نیز با مستند «بازگشت گمورا» در این جشنواره شرکت کرده بودم. درباره نکته اصلی این جشنواره باید بگویم آثاری که به راحتی امکان پخش آنها از رسانه ملی وجود نداشت، در این جشنواره پخش می‌شود؛ چرا که رسانه ملی برای پخش هر دو اثرم با مشکل روبه‌رو می‌شد اما به وسیله این جشنواره این دو مستند به نمایش درآمد.

وی بیان داشت: مستندسازان شفاف حرف می‌زنند و مخاطب را با حقایق جامعه روبه‌رو می‌کنند، به همین دلیل پخش آثارشان با موانعی همراه است، باز هم تأکید می‌کنم که بزرگ‌ترین ویژگی این جشنواره پخش آثار است و فرصتی نیز در اختیار کارگردان آثار قرار می‌گیرد که صحبت کند و این نیز ویژگی بسیار مهمی است؛ چرا که این مسئله باعث برقراری ارتباط میان کارگردان و مخاطبان می‌شود.

کارگردان «سکوهای صورتی» اظهار داشت: تصور می‌کنم اگر در این جشنواره به کارگردان آثار فرصت بیشتری برای صحبت کردن داده شود و گفت‌وگوی تخصصی‌تری شکل بگیرد، قطعاً به پختگی بیشتر جشنواره تلویزیونی مستند منجر خواهد شد؛ چرا که بسیاری از کارگردانان، جزء نسل جوان‌اند که طبیعتاً علاقه دارند دیده شوند و همچنین از تجربیاتشان بگویند.

پیوند به بیرون

• دختران صورتی دنبال سکوهای صورتی هستند؛ نه دختران قرمز و آبی!
• مستند «سکو‌های صورتی» رونمایی می‌شود
• مستند «سکوهای صورتی» رونمایی می‌شود