سید ابوالحسن رفیعی قزوینی
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی (زادهٔ ۱۲۶۸ در قزوین - درگذشت ۱۴ دی ۱۳۵۳ در تهران) فیلسوف، مجتهد و از اساتید امام خمینی و علامه حسنزاده آملی بود. شرح دعای سحر، رساله معراج و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است.
زندگینامه
سید ابوالحسن رفیعی فرزند میرزا سید ابراهیم، معروف به سید خلیل[۱] از سادات حسینی در سال۱۲۶۸ در قزوین بهدنیا آمد. جد او میرزا رفیع قزوینی از مجتهدان و حکیمان روزگار خود بود. خاندان وی که به آل رفیعی معروف بودند از خانوادههای اهل علم و از نودگان میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی بودند. مادر وی، دختر سید علی قزوینی نویسنده حاشیه بر قوانین الاصول است.[۲]
سید محسن رفیعی قزوینی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم، فرزند ایشان است.[۳]
زیست علمی
رفیعی قزوینی از کودکی به همت پدرش به آموزش علوم اسلامی مشغول شد و در مدت زمانی کوتاه ادبیات عرب را در مدرسه صالحیه قزوین فرا گرفت. او فقه و اصول را نزد ملاعلی طارمی آموخت و مدتی در درس خارج ملا علی اکبر ایزدی تکستانی یا سیادهنی شرکت کرد.[۴]
رفیعی قزوین در سال ۱۲۹۴ برای آموختن علوم عقلی و نقلی به تهران سفر کرد و پس از چندی به قم رفت. در این شهر، کتابهای شفا و بخش نفس اسفار و شرح اشارات را نزد میرزاحسن کرمانشاهی، منظومه و شوارق را نزد فاضل طهرانی و شرح مفتاح الغیب را نزد میرزا هاشم اشکوری، شوارق و فصوص را نزد میرزا محمود رضوانی قمی آموخت. همچنین وی از درس عالمانی چون میرزا ابراهیم زنجانی ریاضی، عبدالنبی نوری، سید محمد تنکابنی، محمدرضا علی رشتی و شیخ عبدالکریم حائری یزدی استفاده کرده است. وی پس از آموختن علوم نقلی و عقلی در سال ۱۲۹۸ به قزوین بازگشت.[۵]
پس از یک سال، بار دیگر برای تدریس به تهران سفر کرد. در تهران در مدرسه عبدالله خان به تدریس کتابهای فقهی و اصولی از قبیل شرح لمعه، قوانین و نیز کتابهای فلسفی شرح منظومه سبزواری و اشارات بوعلی سینا پرداخت.[۶]
در ۱۳۰۰ پس از تشکیل حوزه علمیه قم جهت تحصیل و تدریس به این شهر رفت. در آنجا ضمن حضور در مجلس درس فقه و اصول شیخ عبدالکریم حائری یزدی، کتابهایی چون کفایة آخوند خراسانی، رسائل و مکاسب شیخ انصاری، تفسیر قرآن و به ویژه اسفار اربعه ملاصدرا و شرح منظومه سبزواری را تدریس کرد. گفته شده در این دوره نیز در مدت اقامت در تهران و قم از محضر اساتید دیگری همچون محمدبن معصومعلی هیدجی زنجانی، فاضل رازی، ابوالقاسم کبیر قمی، محمد رضا مسجد شاهی اصفهانی نیز استفاده کرده است. حدود سال ۱۳۰۸ از قم به زادگاه خود قزوین بازگشت و به مدت سی و چند سال، علاوه بر تدریس متون فقهی و فلسفی و دروس خارج به برپا کردن نماز جماعت در مسجد سلطانی قزوین و حل مشکلات مردم پرداخت. وی پس از مراجعت از قم در سال ۱۳۳۹ در تهران اقامت گزید و تا پایان عمر افزون بر اقامه نماز جماعت در مسجد جمعه (مسجد جامع در شبستان مشهور به رفیعی قزوینی در جنوب غربی مسجد) بازار نوروز خان تهران به تدریس اصول عقائد و خارج فقه و اصول و به طور خصوصی حکمت و عرفان نظری پرداخت. [۷]
اجازه اجتهاد و نقل روایت
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی از عالمانی همچون شیخ عبدالکریم حائری، سید ابوالحسن اصفهانی و محمدرضا مسجد شاهی اجازه اجتهاد و نقل روایت داشت. [۸]
شاگردان
برخی ازمهمترین شاگردان وی عبارتند از:
- امام خمینی
- حسن حسنزاده آملی
- محی الدین انواری
- سید رضی شیرازی
- مصطفی امامجمعهای
- محمد رضا مهدوی کنی
- عبدالحسین ابنالدین
- سید مهدی کشفی
- شعبان لنگرودی
- سید جلالالدین آشتیانی
- سید محمد یزدی
- سید مصطفی خوانساری
- محمد ابنالشیخ قمی
- سید مرتضی مبرقعی
- علاءالدین کرمانشاهی
- سید احمد قمی
- میرزا محمد ثقفی تهرانی
- میرزا حسین نوری
- سید محمد رضایی
- محمدرضا ربانی تربتی
- محمد حسین اویسی
- میرزا ابوالقاسم خرمشاهی
- مهدی باقری کنی
- غلامحسین دینانی
- محمد امامی کاشانی
- محمد تقی شریعتمداری
- نجمالدین اعتمادزاده
- نظامالدین قمشهای
- سید حسین نصر
- سید محمدمهدی تقوی
- هادی سلمانی
- غلامرضا رضانژاد
- سید محسن رفیعی
- ذوالمجد طباطبایی
- احمد سیاح
- سید ابوترب ابوترابی قزوینی
آثار وتالیفات
الف) حاشیهها: وی بر بیشتر کتابهای مطرح و مهم فلسفی و عرفانی، حاشیه نگاشته است. برخی از این حواشی عبارتند از:
- المنظومه
- الاسفار الاربعة
- الشوارق
- حاشیه بر شرح حکمة الاشراق
- حاشیه بر شرح الاشارات و التنبیهات
- المشاعر ملاصدرا
- العرشیه ملاصدرا
- گوهر مراد ملا عبدالرزاق لاهیجی
- اسرار الحکم ملا هادی سبزواری
- مفاتیح الغیب
- اسرار الایات ملا صدرا
- مقدمه فصوص الحکم قیصری
- شرح اصول کافی
- حاشیه بر القبسات میرداماد
- مصباح الانس ابن فناری
- حواشی بر شرح مطالع در منطق
ب) رسایل و مقالات: وی علاوه بر نگارش حواشی و تعلیقاتی بر کتابهای مهم فلسفی و عرفانی، بیست و یک مقاله در موضوعات مختلف دارد که همه آنها با تلاش شاگردش غلامحسین رضانژاد منتشر شده است. این مقالات عبارتند از:
- شرح دعای سحر
- رسالة فی الرجعة
- رساله معراج
- مقاله در حرکت جوهریه
- مقاله اسفار اربعه
- مقاله در اتحاد عاقل و معقول
- سخنی در معاد
- رسالة فی بیان قوّه مولّدة
- تخلیه و تجلیه و تحلیه
- حرکة جوهریه
- رساله در وحدت وجود
- رساله در حقیقت عقل
- رساله در شب قدر
- مقاله در وجود
- تفسیری بر دو آیه از سوره یونس
- مقاله در تشریح اجزاء حملیه و اجزاء حدّیه
- رساله در حدوث دهری
- حاشیهای بر قضایای ضروریه ازلیه
- مقالهای در اراده و مشیت
- مقالهای در مسح رأس و وضوء
- مقاله در شرح زندگی ملاصدرا
ج) آثار در زمینه فقه استدلالی: وی در کنار تحقیقات فلسفی و عرفانی، تحقیقاتی نیز در زمینه فقه استدلالی داشته است. برخی از این آثار عبارتند از:
- کتاب صلوة
- کتاب حج
- کتاب نکاح
- کتاب مکاسب و بیع و تجارت
- کتاب خمس استدلالی
- توضیح المسایل (حواشی بر رساله عملیه آیت الله بروجردی)
- حاشیه بر عروه الوثقی سید محمد کاظم یزدی
- حاشیه بر مناسک حج شیخ مرتضی انصاری
د) تفسیر و آثار قرآنی:
ه) آثار در زمینه ریاضیات و علم هیئت:
- تعلیقات بر تضاریس الارض شیخ بهایی
- تعلیقاتی بر المعطیات اُقلیدِس
- حواشی مختصر و مفیدی بر مقالات کتاب الاُکَر «لثاوذوسیوس»
- حواشی بر کتاب المناظر اقلیدس در کیفیت ابصار
- حواشی بر کتاب الکرة المتحرکة
- حواشی بر بسیاری از مباحث کتاب المساکن ثاوذوسیوس
- حواشی بر شرح چَغمینی
- حواشی بر سطوح دوایر و اقطاب و دوایر متداخله و متساویه و متقاطعه و مُماسّ در کره و مثلثات مندرج در آن
رحلت
رفیعی قزوینی در ۲۴ دی ۱۳۵۳در سن ۸۵سالگی در تهران درگذشت و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
پانویس
- ↑ امین، مستدرکات أعیان الشیعة، ج۳، ص۸
- ↑ «آیت الله سید ابوالحسن رفیعی». دریافتشده در ۲۷ شهریور ۱۴۰۳.
- ↑ رفیعی قزوینی٬ مجموعه رسائل و مقالات فلسفی، ص۶۳
- ↑ سبحانی، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۱۴، ص۶۳۳.
- ↑ شهیدی، رفیعی قزوینی- سید ابوالحسن، دانشنامه جهان اسلام، جلد ۲۰، ص۲۰۰.
- ↑ شهیدی، رفیعی قزوینی- سید ابوالحسن، دانشنامه جهان اسلام، جلد ۲۰، ص۲۰۰.
- ↑ رفیعی قزوینی، مجموعه رسالات، چاپ احمد سیاح، ۱۳۷۶ش، ص ۲۰-۱۹.
- ↑ رفیعی قزوینی، مجموعه رسائل و مقالات فلسفی، ص۱۳.
- ↑ عقیقی بخشایشی، طبقات مفسران شیعه، ص۹۳۲.
- ↑ امین، مستدرکات أعیان الشیعة، ج۳، ص۹.