 | |
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| نام کامل | سید حسن حسینی |
| تاریخ تولد | ۱ فروردین ۱۳۳۵ (۶۸ سال) |
| ملیت | ایرانی |
| زبان مادری | فارسی |
| محل تولد | تهران |
| محل درگذشت | تهران |
| تاریخ درگذشت | ۹ فروردین ۱۳۸۳ |
| علت درگذشت | سکته |
| آرامگاه | قطعه هنرمندان بهشت زهرا |
| اطلاعات هنری | |
| عنوان هنری | شاعر و نویسنده |
| پیشه | شاعر نویسنده مترجم |
| آثار برجسته | هم‌صدا با حلق اسماعیل |
سید حسن حسینی (۱۳۳۵-۱۳۸۳) شاعر، نویسنده، محقق و مترجم ایرانی بود. وی دارای مدرک دکترا در رشتهٔ ادبیات فارسی بود. از مهم‌ترین فعالیت‌های علمی حسینی فعالیت در مجلهٔ فردوسی (سال ۱۳۵۲ش) و مسئول واحد ویرایش رادیو تهران (۱۳۷۸ش) تا پایان عمر است. عمده سورده‌های وی با درون‌میه‌های آیینی، انتقادی-اجتماعی و دفاع مقدس است.
«هم‌صدا با حلق اسماعیل»، «براده‌ها» و «خوانش متن کامل غزلیات بیدل دهلوی» بعضی از آثار اوست. حسینی در ۹ فروردین ۱۳۸۳، بر اثر سکته قلبی، در بیمارستانِ بوعلی تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
سید حسن حسینی در ۱ فروردین ماه سال ۱۳۳۵ در محله سلسبیل تهران به دنیا آمد. وی بعد از دریافت دیپلم طبیعی، لیسانس رشته تغذیه را از دانشگاه مشهد دریافت کرد. فوق لیسانس و دکترای خود را در رشتهٔ ادبیات فارسی گذراند. وی مسلط به زبان عربی بوده و با زبان‌های ترکی و انگلیسی در حد استفاده از منابع و مآخذ و صحبت کردن و نوشتن آشنا بود.[۱]
عمده حوزهٔ فعالیت‌های او شعر، تحقیق، ترجمه و تألیف بود. حسینی سال‌های آخر عمرش را به سبک‌شناسی قرآن و زبان‌شناسی حافظ مشغول بود. [۲]
وی درباره آغاز سرودن شعر چنین گفته است:
تقریباً از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را آغاز کردم. در مطبوعات قبل از انقلاب، مـجله فردوسی جایی برای عرضه کارهای تمرینی من بود. بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ با بقیه دوستان، حوزه اندیشه و هنر اسلامی را که بانیانش استاد محمدرضا حکیمی بودند و آقای رخ‌صفت و نیز، آقای تهرانی و آقای آیت‌الله امامی کاشانی، تقریباً می‌شود گفت که راه‌اندازی کردیم و بخش ادبیات و شعرش را من بودم و آقای امین‌پور و دوستان دیگر و آقای سلیمانی در ادبیات داستانی، آقای خسروجردی و آقای صادقی در هنرهای تجسمی و دوستانی مثل آقای سراج و بعدها آقای نفر در موسیقی و بعد هم آقای مخملباف در ادبیات داستانی و تئاتر و بعد هم سینما.[۳]
دیگر فعالیت‌های او عبارت است از:
حسینی در ۹ فروردین ۱۳۸۳، بر اثر سکته قلبی، در بیمارستانِ بوعلی تهران درگذشت و پیکرش، پس از تشییع، در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.[۴] پس از فوت سید حسن حسینی، در چهارمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۳ مورد تقدیر قرار گرفت.[۵]
خوانش متن کامل غزلیات بیدل دهلوی (لوح فشرده، انتشارات انجمن شاعران ایران)[۷]
سید حسن حسینی در قالب‌های غزل، مثنوی، رباعی، نیمایی و شعر سپید، با موضوعاتی نظیر آیینی، اجتماعی، دفاع مقدس، انتقادی اشعاری سروده‌است.
