سید علی حسینی سیستانی
سید علی حسینی سیستانی (زادهٔ ۱۳ مرداد ۱۳۰۹ در مشهد) فقیه، اصولی، از مراجع عظام تقلید شیعه در عصر حاضر، نقش آفرین در عرصه سیاسی و اجتماعی عراق. پدرش سید محمدباقر، از عالمان شیعه و مادرش فرزند سید رضا مهربانی سرابی بود. جدّ او سید علی سیستانی، از شاگردان میرزای شیرازی در نجف بود که در سال ۱۳۱۸ قمری به مشهد بازگشت.
سیستانی تحصیلات حوزوی را در مشهد، قم و نجف آموخت و در درس سید محمد حجت کوهکمرهای، آیتالله بروجردی و آیتالله خویی حاضر شد. او پس از درگذشت آیتالله خویی در سال ۱۴۱۳ قمری به مرجعیت رسید و در جریان تغییر نظام و تصویب قانون اساسی جدید عراق پس از صدام حسین، نقش جدی ایفا کرد.
سیستانی در جریان حمله گروه داعش به عراق و پیشروی آنان به سمت مرکز و جنوب عراق، دفاع از کشور را واجب کفایی خواند. بسیاری از مراکز علمی و آموزشی، کتابخانهها و مراکز خدمات اجتماعی در نقاط مختلف جهان از جمله ایران، ترکیه، عراق، بریتانیا و لبنان، با مدیریت دفتر آیتالله سیستانی راهاندازی شده است.
زیست علمی
- شروع به تحصیل علوم حوزوی در مشهد در سال ۱۳۶۰ قمری نزد اساتیدی نظیر محمدتقی ادیب نیشابوری(مشهوربه ادیب دوم درگذشت:۱۳۵۵ش)، سید احمد مدرس یزدی، میرزا هاشم قزوینی، سیف الله ایسی میانجی شیخ مجتبی قزوینی، میرزا مهدی اصفهانی
- شرکت در درس خارج میرزا مهدی آشتیانی و میرزا هاشم قزوینی (مشهد)
- هجرت به قم در سال ۱۳۶۸ قمری و شرکت در درس خارج فقه و اصول آیتالله بروجردی و سید محمد حجت کوهکمرهای
- هجرت به نجف در سال ۱۳۷۱ قمری و سکونت در مدرسه بخارایی و حضور در درس خارج آیتالله خویی، شیخ حسین حلی
- مباحثه علمی با سید محسن حکیم و سید محمود حسینی شاهرودی
- اجازه اجتهاد در ۳۱ سالگی، از دو استاد خود آیتالله خویی
- اجازه اجتهاد مطلق از حسین حلی. سیستانی تنها کسی بود که از شیخ حسین حلی، اجازه اجتهاد مطلق دریافت کرد.
- گواهی آقابزرگ تهرانی بر توانمندی سید علی سیستانی در علم رجال و حدیث
- آیتالله سیستانی، در زمینههای فقه، اصول فقه، حدیث و رجال دارای تألیفات و تقریراتی است. مجموعه تقریرات او در در وبگاه «تقریرات» جمعآوری و قابل دریافت است.[۱]
مرجعیت
با درگذشت آیتالله خویی در ۸ صفر ۱۴۱۳ هجری قمری، گروهی از علما بهخصوص آیتالله سیدعلی بهشتی و آیتالله شیخ مرتضی بروجردی، فضلا و مردم را به تقلید از آیتالله سیستانی ارجاع دادند و در پی آن بسیاری از مؤمنان در عراق و ایران و کشورهای خلیج فارس و پاکستان و هندوستان به تقلید از او روی آوردند.
با رحلت آیتالله سید عبدالاعلی سبزواری در ۲۷ صفر ۱۴۱۴هجری نیز، بیشتر مقلّدانش نیز به او رجوع کردند.
پس از ارتحال آیتالله سید محمدرضا گلپایگانی در ۲۴ جمادی الثانی ۱۴۱۴ هجری، تقلید از آیتالله سیستانی شتاب بیشتری پیدا کرد و بیشتر مؤمنان در عراق و احساء و قطیف و ایران و لبنان و کشورهای خلیج فارس و پاکستان و هندوستان و مسلمانان مهاجر در اروپا و آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا و دیگران به تقلید از او روی آوردند.
با فوت آیتالله شیخ محمدعلی اراکی و آیتالله سید محمد روحانی رجوع به وی قلمروی گستردهتر یافت.
فعالیتهای سیاسی و اجتماعی
- اقامه نماز جماعت به درخواست آیتالله خویی در مسجد خضرا
- اقامه نماز میت بر پیکر آیتالله خویی[۲]
- بازداشت شدن پس از سرکوب «انتفاضه شعبانیه» به٬همراه جمعی از علما، از جمله «شهید شیخ مرتضی بروجردی» و «شهید میرزا علی غروی»
- محکوم به حصر خانگی از اواخر سال ۱۴۱۸ قمری
- حل نزاع مقتدا صدر و نیروهای آمریکایی و عراقی
- فتوای جهاد علیه داعش
- ملاقات پاپ فرانسیس با آیتالله سیستانی[۳]
شاگردان
از جمله افرای که در دروس آیتالله سیستانی شرکت کردند:[۴]
پانویس
- ↑ «زندگینامه». دریافتشده در ۱۹ مرداد ۱۴۰۳.
- ↑ «شیعه با وجود آیتالله سیستانی احساس عزت میکند». دریافتشده در ۱۹ مرداد ۱۴۰۳.
- ↑ «زندگینامه». دریافتشده در ۱۹ مرداد ۱۴۰۳.
- ↑ «زندگینامه». دریافتشده در ۱۹ مرداد ۱۴۰۳.