سید نعمت‌الله جزایری
 | |
| نام کامل | سید نعمت‌الله جزایری |
|---|---|
| لقب | محدث جزایری |
| نسب | سادات جزایری - امام کاظم(ع) |
| تاریخ تولد | ۱۰۵۰ قمری |
| زادگاه | روستای صَباغیه از جزایر بصره ، محلی میان دجله و فرات |
| تاریخ وفات | ۱۱۱۲ قمری |
| شهر وفات | پلدختر |
| محل دفن | پلدختر |
| استادان | علامه مجلسی شیخ حر عاملی محقق سبزواری محقق خوانساری |
| شاگردان | ابوالحسن بن محمد زمان بن عنایت الله تستری
ابوالقاسم بن محمد مرعشی شوشتری عبدالحسین بن خواجه کلبعلی گَرگَری |
| محل تحصیل | هویزه، شیراز، اصفهان، عتبات عالیات |
| تالیفات | الانوار النعمانیة انیس الوحید جواهر الغوالی کشف الاسرار النور المبین ریاض الابرار |
سید نعمت‌الله جزایری (۱۰۵۰-۱۱۱۲ قمری) معروف به محدث جزايرى، فقیه، محدّث و ادیب، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است. سید نعمت‌الله را به سرعت قلم و کثرت تألیفات وصف کرده‌اند. عبداللّه بن نورالدين جزائری نوه ایشان می‌باشد.
زندگی‌نامه
سید نعمت الله جزایری سرسلسله خاندان سادات جزایری است که سه قرن در منطقه خوزستان ، به ویژه شوشتر، خدمات علمی و دینی ارائه می‌کردند.[۱] نسب آنان به عبدالله بن موسی بن جعفر، فرزند امام کاظم (ع)، می‌رسد.[۲] به نوشته سید نعمت‌الله او در ۱۰۵۰ در روستای صَباغیه از جزایر بصره ، محلی میان دجله و فرات، به دنیا آمد.[۳]
بزرگ‌ترین فرزندِ پسرِ او سید نورالدین بود که نسبت بیشتر سادات جزایری به وی می‌رسد، از این رو آنان به سادات نوریه نیز مشهورند.[۴] برخی از فرزندان و نوادگان او در شوشتر ماندند و برخی در هند، نجف و جاهای دیگر ساکن شدند.
زیست علمی
وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف بهره‌مند بردند.
سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم علامه مجلسى مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف بحار الانوار بود بهترين همدم و مددكار استاد بود.[۵]
اساتید
- علامه مجلسی
- فیض کاشانی
- محقق خوانساری
- محقق سبزواری
- ملا ابراهیم، فرزند ملا صدر
- سید اسماعیل بن محمدباقر خاتون‌آبادی
- شیخ جعفر بن کمال‌الدین بحرانی
- شیخ حسین بن سبتی حویزی
- شاه ابو الولی بن شاه تقی‌الدین شیرازی
- شیخ صالح بن عبد الکریم کرکزانی بحرانی
- شیخ عبد العلی بن جمعة عروسی حویزی
- میرزا رفیعا (محمد) بن حیدر طباطبائی[۶]
شاگردان
- فرزندش، سید نورالدین جزائری
- شیخ محمد علم الهدی، فرزند فیض کاشانی
- مولی ابوالحسن اصفهانی غروی، معروف به شریف
- حاج أبوالحسن بن حاج زمان شوشتری
- میر ابو القاسم بن میر محمد حسینی مرعشی شوشتری
- ملا احمد بن ملا کاظم کبابی شوشتری
- شیخ بهاءالدین محمد جزائری
- شیخ حسین بحرانی ملا عبد الغفار صراف شوشتری [۷]
رحلت
سید نعمت‌الله در ۱۱۱۱ قمری برای زیارت به مشهد رفت و در راه بازگشت به شوشتر، در خرم آباد بیمار شد و در پلدختر درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد. وفات وی را در ۲۳ شوال ۱۱۱۲ قمری ذکر کرده‌اند.[۸]
پانویس
- ↑ اعتمادالسلطنه، مرآة‌البلدان، ۱۳۶۷ـ۱۳۶۸ش.، ج۱، ص۷۰۳ـ ۷۰۵؛ جزایری، ۱۳۹۷، ج۱، ص۲۲.
- ↑ جزایری، تذکره شوشتر، کتابفروشی صافی، ص۷۵؛ اعرجی، مناهل الضرب، ۱۳۷۷ش، ص۴۹۸ـ ۴۹۹.
- ↑ جزایری، کشف الاسرار، ۱۴۰۸ق، ج۱، مقدمه موسوی جزائری، ص۱۵؛ جزایری، الانوار النعمانیة، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۰۲.
- ↑ جزایری، نابغه فقه و حدیث، ص۳۵۵.
- ↑ جزایری، الانوار النعمانیة، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۰۳.
- ↑ خوانساری، روضات‌الجنات، ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲، ج۸، ص۱۵۰.
- ↑ جزایری، تذکره شوشتر، کتابفروشی صافی، ص۱۵۷ـ۱۶۳.
- ↑ جزایری، تذکره شوشتر، کتابفروشی صافی، ص۷۶؛ شوشتری، تحفة العالم، ۱۳۶۳ش، ص۱۰۵؛ خوانساری، روضات‌الجنات، ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲، ج۸، ص۱۵۹.