ضربت متقابل (کتاب)

ضربت متقابل
اطلاعات کتاب
نویسنده	گل‌علی بابایی
موضوع	دربارهٔ کارنامه عملیاتی سپاه محمد رسول‌الله (ص) در عملیات رمضان
زبان	فارسی
تعداد صفحات	۱۰۰۷
قطع	وزیری
اطلاعات نشر
ناشر	سوره مهر
محل نشر	تهران
شابک	۹۷۸۹۶۴۶۰۰۷۱۱۶

ضربت متقابل اثر گل‌علی بابایی عنوان کتابی دربارهٔ کارنامه عملیاتی سپاه محمد رسول‌الله (ص) در عملیات رمضان است. این کتاب اثر برگزیده در دوازدهمین جشنواره کتاب سال دفاع مقدس است.

دربارهٔ کتاب

این اثر، جلد دوم کتاب «همپای صاعقه» است و به کارنامه عملیاتی سپاه محمد رسول‌الله (ص) در عملیات رمضان ـ از تیر ماه سال ۱۳۶۱ تا پایان شهریور ماه همان سال ـ پرداخته است. «ضربت متقابل» در چهارده فصل با عناوین تدبیر تعقیب متجاوز، اهداف طرح عملیاتی کربلا، شناسایی و سازماندهی، تلاش‌های بازدارنده، ضربت متقابل، رخنه ناموفق، نبرد فطر، همت چاره ساز، انتخاب راه کار، مصاف با دژهای مثلثی، مثلث سوم، آخرین تمهیدات، واپسین تکاپو و ترازبندی نبرد رمضان شکل گرفته است. نوشته‌های کتاب بیانگر واقعیت جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و کاملاً مستند و معتبر است و جای هیچ شک و شبهه ای برای حقایق موجود در عملیات رمضان به جا نمی‌گذارد.

اطلاعات این کتاب از طریق نوارهای گفت وگو با فرماندهان، جلسات، بیسیم‌های شب عملیات تا لحظه پایان عملیات، مصاحبه با خانواده‌های رزمندگان و… استخراج شده است، مرتب کردن این نوارها و مشخص کردن هویت و مسئولیت هر یک از افرادی که در حال صحبت است، با توجه به گذشت زمان و اینکه این لشکر ۱۴ فرمانده داشته که در جلسات صحبت می‌کرده‌اند، کاری بسیار سخت بوده است. نگارش کتاب از لحظه کلید خوردن تا پایان پژوهش سه سال به طول می‌انجامد و طی۱۱ ماه و نیم منابع صوتی آن تنظیم می‌شود.

دربارهٔ نویسنده

گل‌علی آقابابایی‌پور معروف به گل‌علی بابایی در سال ۱۳۳۹ در روستای برار شهرستان چالوس به دنیا آمد. او پژوهشگر و مستندنگار دفاع مقدّس، یگان‌نویس و لشکرنویس است و به‌عنوان یکی از پرکارترین و مؤثرترین چهره‌های ادبیات پایداری و مقاومت شناخته می‌شود. او و حسین بهزاد دو پدیدآور همپای صاعقه هستند که این کتاب باعث ایجاد تحوّل در گونه مستندنگاری دفاع مقدّس شد.

حسین بهزاد مستندنگار، پژوهشگر و تاریخ‌نگار دفاع مقدّس بوده و به‌عنوان یکی از چهره‌های مؤثر و پرکار در حوزه ادبیات مقاومت و پایداری شناخته می‌شود.

برشی از کتاب

مرحلهٔ چهارم عملیات عظیم «الی بیت‌المقدس» در سوم خرداد ماه ۱۳۶۱ با فتح خرمشهر به پایان رسید اما سؤالی در همان برهه تاریخی مطرح بود و آن اینکه آیا هدف غایی این عملیات تا همین‌جا؛ یعنی بازپس‌گیری خرمشهر بوده یا اهداف دیگری نیز در آن نبرد، مدنظر طراحان اصلی و فرماندهان ارشد این مصاف بوده است؟ دکترمحسن رضایی میرقائد؛ فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از -۱۳۶۰ تا ۱۳۷۶- در رابطه با اهداف این عملیات می‌گوید: … قصد ما در عملیات الی بیت‌المقدس، این بود که از مرز عبور کنیم، اما دیگر امکان پیشروی وجود نداشت… اولین کار عراق به محض ورود نیروهای ما به منطقه[بین جاده اهواز- خرمشهر تا دژ مرزی یعنی از جنوب «پادگان حمید» تا روبروی «ایستگاه حسینیه» به عرض ۶۰ کیلومتر و عمق ۱۵ کیلومتر]، عقب‌نشینی از روبروی «اهواز» بود… وقتی که ما به «قلب منطقه»[که از آن یاد شد]رسیدیم، دشمن عقب کشید. برای این که او زمینِ روبروی «اهواز» را فدای «بصره» می‌کرد. عراق راهی جز این نداشت،؛ چراکه احتمال داشت «بصره» را هم از دست بدهد. رفتن ما به سمت «بصره» جدی بود. ما می‌خواستیم به «اروند» بچسبیم. از نظر سیاسی می‌گفتیم اگرچیزی می‌خواهیم از عراق بگیریم، باید همزمان با آزادی «خرمشهر» باشد. چون احتمالِ آتش‌بس را می‌دادیم. ما در حقیقت با[تصرف]سرزمین‌های بعدی، می‌توانستیم[از موضع قدرت]با عراق مذاکره کنیم…

پیوند به بیرون