طیب حاج‌رضایی

طیب حاج‌رضایی

ملیت	ایرانی
تاریخ تولد	۱۲۹۰ ‏(۱۱۲–۱۱۳ سال)
محل تولد	تهران
تاریخ درگذشت	۱۱ آبان ۱۳۴۲
مدفن	حرم شاه عبدالعظیم

طیب حاج‌رضایی (۱۲۹۰–۱۳۴۲) از شهیدان انقلاب اسلامی ایران است. وی از ورزشکاران باستانی‌کار بود که در سال ۱۳۴۲ به دست حکومت پهلوی تیرباران شد و به شهادت رسید.

زندگی و مبارزات سیاسی

طیب حاج‌رضایی در سال ۱۲۹۰ در تهران به دنیا آمد. از او به عنوان فردی دیندار هم یاد می‌کنند؛ مثلاً گفته می‌شود که در ماه محرم از کوتاه کردن ریش خودداری می‌کرد و لباس سیاه عزا می‌پوشید و عزاداری می‌کرد. همچنین بیژن حاج‌رضایی فرزند طیب در مورد دلبستگی پدرش به حسین بن علی(ع) چنین می‌گوید:

«پدرم، عجیب حساسیت و علاقه به خاندان عصمت و طهارت به‌خصوص حضرت حسین(ع) داشت و این را واقعاً می‌گویم که عاشق او بود، حتی در برابر بعضی اعتراضات مادرم در مورد بعضی خرج‌هایش می‌گفت من زندگی‌ام و پولی را که به‌دست می‌آورم؛ دو قسمت می‌کنم یک قسمت آن را خرج خودم می‌کنم، و قسمت دیگر را خرج حسین، حالا یا برای او عزاداری می‌کنم یا به راه او خرج می‌دهم.»

یکی از موارد شهرت طیب دسته عزاداری او بود که در تاسوعا و عاشورا از میدان انبار به سمت مرکز شهر حرکت می‌کرد و در طول مسیر مورد استقبال بزرگان محلات مانند علی کاشانی قرار می‌گرفت.

رژیم شاهنشاهی طیب حاج‌رضایی را در ۱۶ خرداد ۱۳۴۲ به همراه ۴۰۰ نفر دیگر به جرم برهم زدن نظم عمومی دستگیر کرد و سرکرده این افراد دستگیر شده را طیب حاج‌رضایی و اسماعیل رضایی عنوان کردند. سرانجام از میان افراد دستگیر شده، اسماعیل و طیب حاج‌رضایی به حکم صادره از دادگاه ویژهٔ شماره یک لشکر گارد به جرم فعالیت مجرمانه و خیانتکارانه به منظور برهم زدن نظم و امنیت عمومی در روزهای ۱۵ خرداد ماه همان سال به اعدام محکوم شدند و این حکم در سحرگاه ۱۱ آبان ۱۳۴۲ اجرا شد.

طیب در وصیت‌نامهٔ خود آورده‌است که هر کس پس از فوتش ادعای طلب داشتن پول از وی داشت باید به او پرداخته شود و هر کس از بدهکاران اگر بدهی خودش را پرداخت نکرد او از طلب خود گذشت کرده‌ است.

تک‌نگاری

زندگی‌نامه طیب حاج‌رضایی با عنوان «طیب» توسط نشر هادی منتشر گردیده‌ است.