مجید مجیدی
زمینه فعالیت | کارگردان سینما و تلویزیون |
---|---|
ملیت | ایرانی |
تاریخ تولد | ۲۵ فروردین ۱۳۳۸ (۶۵ سال) |
محل تولد | شهرستان تالش |
پیشه | کارگردان فیلمنامهنویس هنرپیشه |
سالهای فعالیت | ۱۳۵۹ تاکنون |
جوایز | چهار سیمرغ بلورین |
مجید مجیدی کارگردان سینما و تلویزیون اهل ایران است. او کارگردان فیلم سینمایی محمد رسول الله است که در سال ۱۳۹۴ ساخته شد. وی در جشنوارههای داخلی و خارج ایران جوایز مختلفی را کسب کرده است.
زندگی و فعالیت حرفهایِ فیلمسازی
مجیدی در خانوادهای طالشی در شهر تهران به دنیا آمد. او بعد از دریافت مدرک دیپلم تحصیلاتش را در زمینه هنرهای زیبا ادامه داد. مجیدی فعالیت هنریاش را پیش از انقلاب اسلامی ایران در عرصه تئاتر شروع نمود.
نخستین اجرای او در تئاتر شهر تهران، نقشی در نمایش «نهضت حروفیه» به کارگردانی داوود دانشور بود. او سپس در سالهای دهه ۶۰ و ۷۰ به تجربههایی در مورد بازیگری در سینما دست زد. او در فیلم بایکوت ساخته محسن مخملباف در نقش یک کمونیست سرخورده، در فیلم تیرباران در نقش شهید سید علی اندرزگو و در فیلم دو چشم بیسو در نقش یک معلم تودهای نقش اجرا نمود. مجیدی همین طور در حوزه اندیشه و هنر اسلامی و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان بازیگر همکاری نمودهاست. در سالهای بعد مجیدی به کارگردانی روی آورد.
مجیدی در اکثر آثارش نویسنده و کارگردان بوده است. نخستین فیلمهای مجیدی چند فیلم کوتاه بودند، و نخستین فیلم بلند او به نام بدوک در سال ۱۳۷۰ برنده جایزه جشنواره فجر شد. بچههای آسمان سومین ساخته سینمایی او به عنوان یکی از پنج نامزد بهترین فیلم خارجی زبان اسکار ۱۹۹۸ شده بود. مجیدی تا سال ۲۰۱۱ میلادی، تنها کارگردان ایرانی بوده که فیلمی از او نامزد دریافت جایزه اسکار شدهاست. مجیدی بعد از گرفتن جایزه جشنواره بینالمللی فیلم برلین برای فیلم آواز گنجشکها در سال ۱۳۸۶، با صدور بیانیهای به جسارت عبدالکریم سروش به مقام پیامبر مهربانیها، انتقاد و از همه افرادی که در برابر این اظهارات سکوت کردهاند گله کرد.
مجیدی حدود ۸ سال از عمر خود (۸۶ تا ۹۴) را مشغول ساخت فیلم محمد رسولالله بوده که این فیلم بزرگترین پروژه سینمای ایران است. در آبان ۹۷ بزرگترین آکآدمی فیلمسازی آسیا در پکن عنوان پروفسور افتخاری این آکآدمی را به مجیدی مجیدی کارگردان سرشناس ایرانی اهدا کرد.
مجیدی با دریافت چهار سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر، رکورددار دریافت این جایزه در بین کارگردانان ایرانی است.
آثار
نویسندگی و کارگردانی
نام فیلم | سال | توضیحات | جوایز و افتخارات |
---|---|---|---|
انفجار | ۱۳۵۹ | مستند کوتاه | |
هودج | ۱۳۶۳ | فیلم کوتاه | |
روز امتحان | ۱۳۶۷ | فیلم کوتاه | |
یک روز با اسیران | ۱۳۶۸ | مستند کوتاه | |
بدوک | ۱۳۷۰ | برنده دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه از دهمین دوره جشنواره فجر | |
آخرین آبادی | ۱۳۷۱ | فیلم کوتاه | |
خدا میآید | ۱۳۷۴ | فیلم کوتاه | |
پدر | ۱۳۷۴ | برندهٔ جایزه هولدن برای بهترین فیلمنامه و جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم تورین ۱۹۹۶ برنده جایزه دلفین طلایی جشنواره بینالمللی فیلم فستوریا ۱۹۹۷ برنده جایزه هیٲت داوران جشنواره فیلم سنسباستین ۱۹۹۶ برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر ۱۹۹۶ برنده جایزه بینالمللی داوران و لوح تقدیر جشنواره بینالمللی فیلم سائوپائولو ۱۹۹۶ | |
بچههای آسمان | ۱۳۷۵ | جزو ۵ نامزد نهایی جایزه بهترین فیلم خارجی زبان اسکار ۱۹۹۹ برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره بینالمللی فیلم سنگاپور ۱۹۹۸ برنده جایزه بهترین فیلم خارجی زبان جشنواره بینالمللی فیلم نیوپورت ۱۹۹۸ برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره بینالمللی فیلم مونترال ۱۹۹۷ برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم لوکاس ۱۹۹۷ نامزد جایزه بزرگ هیٲت داوران بنیاد فیلم آمریکا ۱۹۹۷ برنده جایزه اول سیفژ جشنواره فیلم اولو فنلاند ۱۹۹۷ برنده جایزه شاهرخ انجمن منتقدان فیلم آرژانتین ۲۰۰۰ برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران جشنواره بینالمللی فیلم ورشو ۱۹۹۹ برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر ۱۹۹۷ برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر ۱۹۹۷ | |
رنگ خدا | ۱۳۷۷ | برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره بینالمللی فیلم مونترال ۱۹۹۹ برنده جایزه بهترین فیلم خارجی زبان انجمن منتقدان فیلم سن دیگو ۲۰۰۰ نامزد جایزه بهترین فیلم خارجی زبان انجمن منتقدان فیلم لندن ۲۰۰۰ برنده جایزه بزرگ، جایزه بهترین کارگردان و جایزه فیلم منتخب تماشاگران شنواره بینالمللی فیلم والنسین ۲۰۰۰ برنده جایزه ویژه جشنواره فیلم جیفونی ۲۰۰۰ برنده جایزه لینو براکا جشنواره بینالمللی فیلم سینمانیلا ۲۰۰۰ برنده جایزه بزرگ جشنواره بینالمللی والنسینز ۲۰۰۰ | |
باران | ۱۳۷۹ | نامزد جایزه طلایی جایزه ستلایت ۲۰۰۱برنده جایزه کلیسای جهانی و جایزه ویژه پاریس جشنواره بینالمللی فیلم مونترال ۲۰۰۱ برنده جایزه آزادی بیان هیئت ملی بازبینی فیلم ۲۰۰۱ نامزد هوگو طلایی جشنواره بینالمللی فیلم شیکاگو ۲۰۰۱ برنده جایزه بهترین فیلم خارجی زبان جشنواره فیلم اسلو جنوبی ۲۰۰۱ برنده جایزه کلیسای جهانی و جایزه ویژه پاریس جشنواره بینالمللی فیلم مونترال ۲۰۰۱ برنده هفت جایزه از جشنواره بینالمللی فیلم فجر ۲۰۰۱ | |
پابرهنه تا هرات | ۱۳۸۰ | مستند | برنده جایزه فیپرشی جشنواره فیلم و مستند تسالونیکی ۲۰۰۴ |
المپیک در اردوگاه | ۱۳۸۱ | مستند کوتاه | |
بید مجنون | ۱۳۸۳ | برنده جایزه ویژه هیٲت داوران جشنواره بینالمللی فیلم تسالونیکی ۲۰۰۵ برنده سیمرغ بهترین کارگردانی و جایزه تماشاگران جشنواره فیلم فجر ۲۰۰۵ | |
آواز گنجشکها | ۱۳۸۶ | نامزد خرس طلایی جشنواره بینالمللی فیلم برلین ۲۰۰۸برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره اسکرین آسیا پاسیفیک ۲۰۰۸ برنده جایزه ایمیج بهترین حرکات فیلم خارجی زبان ۲۰۰۹ برنده جایزه ویژه هیئت ملی بازبینی فیلم ۲۰۰۹ برنده جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر ۲۰۰۸ | |
۱۳۹۴–۱۳۸۶ | دربارهٔ کودکی و نوجوانی پیامبر اسلام | این فیلم در جشنواره فجر و جشنوارههای بینالمللی حضور نداشتهاست.
این فیلم پرفروشترین فیلم سینمایی ایران (تا سال۱۳۹۵) و بزرگترین پروژه سینمایی ایران میباشد. | |
آنسوی ابرها[۱] | ۱۳۹۵ | محصول سینمای هند | |
خورشید | ۱۳۹۸ | برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر ۲۰۲۰جایزه فانوس جادویی جشنواره بینالمللی فیلم ونیز ۲۰۲۰ نامزد شیر طلایی جشنواره بینالمللی فیلم ونیز ۲۰۲۰ |
فیلم کوتاه المپیک پکن
مجیدی در سال ۲۰۰۸ به دعوت از دولت چین، فیلم کوتاهی به نام «رنگها به پرواز در میآیند» را برای تبلیغ المپیک ۲۰۰۸ پکن ساخت. دولت چین به منظور اجرای پروژهای با نام پروژه تصویری پکن، از پنج کارگردان شناخته شده همچون «جوزپه تورناتوره» از ایتالیا، «مجید مجیدی» از ایران، «پاتریس لوکنت» از فرانسه، «داریل گودریچ» از انگلستان، و «اندرو وای کیونگ» از هنگکنگ دعوت کرد تا به منظور تبلیغ بازیهای پکن هر کدام یک فیلم کوتاه بسازند. در این میان فیلم مجیدی عنوان بهترین فیلم را از بین پنج فیلم ساخته شده کسب کرد.[۲]
بازیگری
- نهضت حروفیه، ۱۳۵۸
- توجیه، ۱۳۶۰
- مرگ دیگری، ۱۳۶۱
- دو چشم بیسو، ۱۳۶۲
- استعاذه (فیلم)، ۱۳۶۲
- بایکوت (فیلم) ۱۳۶۴
- تیرباران (فیلم) ۱۳۶۵
- قاصد (فیلم)، ۱۳۶۶
- تا مرز دیدار، ۱۳۶۸
- در جستجوی قهرمان، ۱۳۶۸
- شنا در زمستان، ۱۳۶۸
جوایز و افتخارات
- عضو پیوسته فرهنگستان هنر
- رئیس پیشین گروه تخصصی سینما در فرهنگستان هنر
- جایزه بهترین فیلم از فستیوال بینالمللی فیلم مونترال (۱۹۹۷) برای فیلم بچههای آسمان
- جایزه بهترین فیلم از فستیوال فیلم مونترال (۱۹۹۹) برای فیلم رنگ خدا
- برنده هفت جایزه از جشنواره بینالمللی فیلم فجر (۱۳۸۰) برای فیلم باران
- جایزه بهترین فیلم از فستیوال بینالمللی فیلم مونترال (۲۰۰۱) برای فیلم باران
- نامزد بهترین فیلم خارجی در مراسم اسکار سال ۱۹۹۹ فیلم برای بچههای آسمان
- جایزه بزرگ، جایزه بهترین کارگردان، جایزه بهترین بازیگر مرد- جایزه فیلم منتخب تماشاگران از جشنواره فیلم والنسین – سینمای حادثه ای و ماجرائی (فرانسه) برای فیلم رنگ خدا
- جایزه بزرگ جشنواره برای بهترین فیلم و جایزه بهترین بازیگر به محسن رمضانی از دومین جشنواره سینه مانیلا (فیلیپین) برای فیلم رنگ خدا
- جایزه پلاک نقره از سی امین جشنواره فیلم جیفونی (ایتالیا) برای فیلم رنگ خدا
- جوایز ویژه هیئت داوران و ویژه هیئت داوران جوان از سی و هفتمین جشنواره فیلم گیخون (اسپانیا) برای فیلم رنگ خدا
- جایزه قاره آمریکا برای بهترین فیلم از بیست و سومین جشنواره فیلم مونترال (کانادا) برای فیلم رنگ خدا
- جایزه بهترین فیلم داستانی از جشنواره فیلم محیط زیست (فرانسه) برای فیلم رنگ خدا
- جایزه بهترین فیلم از یازدهمین جشنواره فیلم سنگاپور برای فیلم بچههای آسمان
- جایزه اول سیفژ از شانزدهمین جشنواره فیلم اولو (فنلاند) برای فیلم بچههای آسمان
- جایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم لوکاس (آلمان) برای فیلم بچههای آسمان
- جوایز کلیسای جهانی، تقدیرنامه منتقدان بینالمللی، بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و جایزه ویژه از بیست و یکمین جشنواره فیلم مونترال (کانادا) برای فیلم بچههای آسمان
- جوایز دوم هیئت داوران و تماشاگران از جشنواره فیلم خانوادگی سئول (کره جنوبی) برای فیلم پدر
- جوایز بهترین بازیگر جوان و دیپلم افتخار هیئت داوری کودکان از شانزدهمین جشنواره فیلم آله کینو (لهستان) برای فیلم پدر
- تقدیر نامه فیلم برتر از چهاردهمین جشنواره فیلم لندن (انگلستان) برای فیلم پدر
- جوایز بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر نقش دوم مرد، بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلم از اولین جشنواره فیلم پنانگ (مالزی) برای فیلم پدر
- جایزه دولفین طلایی برای بهترین فیلم از سیزدهیمن جشنواره فیلم ترویا (پرتغال) برای فیلم پدر
- جوایز ویژه هیئت داوران کنفدراسیون هنر و تجربه و بهترین فیلمنامه از طرف مدرسه هولدن از چهاردهمین جشنواره فیلم تورین (ایتالیا) برای فیلم پدر
- تقدیرنامه هیئت داوران از بیستمین جشنواره فیلم سائوپولو (برزیل) برای فیلم پدر.
- جایزه فانوس جادویی در بخش جنبی جشنواره ونیز برای فیلم خورشید
- جایزه بهترین فیلم و فیلمنامه از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم خورشید
- جزو پنج نامزد نهایی دریافت بهترین فیلم خارجی زبان اسکار ۱۹۹۹ برای فیلم بچههای آسمان
- برنده تندیس بهترین کارگردان از جشنواره جهانی فیلم قونیه در سال ۱۳۹۸
- دو بار برنده جایزه بهترین فیلم و جایزه کلیسای جهانی در جشنواره بینالمللی فیلم مونترال
- تقدیرنامه فیلم برتر از چهاردهمین جشنواره فیلم لندن برای فیلم پدر
- نامزد جایزه طلایی جایزه ستلایت برای فیلم باران در سال ۲۰۰۱
- جایزه ویژه هیئت ملی بازبینی فیلم برای فیلم آواز گنجشکها در سال ۲۰۰۹
- نامزد خرس طلایی جشنواره بینالمللی فیلم برلین برای فیلم آواز گنجشکها در سال ۲۰۰۸
- برنده جایزه فیپرشی جشنواره فیلم و مستند تسالونیکی در سال ۲۰۰۴ برای مستند پابرهنه تا هرات
گفتاورد
گفتوگو درباره دیدگاههای هنری آیتالله خامنهای
مجید مجیدی فیلمساز برجسته سینمای ایران، در گفتگویی با ویژه نامه تداوم آفتاب به اظهار نظر درباره دیدگاههای هنری مقام معظم رهبری پرداخته است. او در این باره گفت:
ما باورمان این است که انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی بود و اصلا به همین دلیل است که از انقلابهای دیگر متمایز میشود. بار و صبغه سیاسیاش خیلی کمتر از صبغه فرهنگیاش است. برای همین بود که توانست تودههای مختلف مردم را به هم نزدیک کند. رهبری این انقلاب هم بر عهده امام بود که بیشتر نگاهشان به انقلاب، فرهنگی بود تا سیاسی. خب صورت مسأله هم روشن است که دغدغه آقا به سینما هم فرهنگی باشد. در واقع به اعتقاد ایشان سینما میتواند تجلی گاه ارزشهای والای انسانی باشد. این شکل کلی ماجراست که از ابعاد مختلف میشود به آن نگاه کرد. اما این سینما ویژگیهایی هم دارد. مثلا اگر آقا انتظار دارد که در سینمای دفاع مقدس ارزشهای والای انقلاب و دفاع مردم ایران به تصویر کشیده شود، حتما منظورشان صورت فیزیکی جنگ نیست که متاسفانه در سینمای دفاع مقدس، به استثنای چند کار درخشان بیشتر فیزیک جنگ به تصویر در آمده است. در صورتی که باید روح بزرگ و متعالی دفاع مردم ما در سینمای دفاع مقدس تجلی یابد. چون همین روح معرفتی بود که حماسه ساز شد. شما ببینید چه اتفاقی افتاد که یک آدم از همه چیز خود میگذشت به خاطر اعتقادات و کشورش. من فکر میکنم آقا دنبال چنین نگاههایی هستند. که البته به تصویر کشیدن اینها هم کار سختی است.
من معتقدم که باید تکنیک و محتوا هم عرض یکدیگر رشد کنند. خیلی وقتها ما محتوای خیلی خوبی داریم ولی زبان بیان آن را خوب نمیشناسیم. عدم شناخت زبان و ساختار مناسب، سینمای جنگ ما را تبدیل کرد به سینمایی تبلیغاتی. هنر سینمای ما بعد از انقلاب به یک بلوغ خوب و درستی نرسید. اگرچه در عرصههای جهانی هم دستاوردهایی داشتیم. ولی در بسیاری موارد در سطح ماندیم. برای همین است که سینما افول کرد. با همه اینها آقا با توجه به حساسیت، درایت و نگاه عمیقی که نسبت به مسایل هنری دارند و با شناختی که من از ایشان دارم هرگز سعی نکردند برای کسی نسخه بپیچند.
همچنین یکی از ویژگیهای آقا این است که همه چیز را خوب رصد میکنند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ایشان حتی سینمای روز دنیا را دنبال میکنند. منتها این به آن منزله نیست که ایشان بخواهند برای کسی نسخه بپیچند یا بخواهند سینما را به سمتی ببرند. ایشان همواره نگاه کلی را ترسیم کردهاند. منتها متاسفانه مسئولین ما بیشتر در سطح ماجرا ماندهاند. مثلا اگر ایشان از سینمای دینی و آرمانی به عنوان دغدغه خود سخن گفتهاند، مسئولین فرهنگی روح فیزیکی آن را دریافتهاند. یعنی فکر کردهاند که اگر بروند کمیت را بالا ببرند و مثلا در سال ۶ فیلم با این مضمون بسازند و مظاهر دین را به تصویر بکشند حتما خواستههای رهبری را انجام دادهاند. در حالی که من خبر دارم ایشان از هنری که در آن تظاهر باشد در شکلهای مختلف به شدت بیزار هستند. به شدت با نوع نگاه ریاکارانه مخالف هستند. بارها از صحبتهای ایشان متوجه شده ایم که قبل از این که به نگاه برسیم باید به ساختار مناسبی دست پیدا کنیم. هنر چیزی نیست که شما امسال ببرید و بسازید و سال بعد از آن بهره ببرید. یک دهه شاید هم بیشتر طول میکشد تا نتیجه بگیرید. در همین ۳ دهه ای که از پیروزی انقلاب اسلامی میگذرد شما ببینید ما چقدر هنرمند انقلابی توانسته ایم پرورش بدهیم که کارشان مطلوب و متناسب با استانداردهای هنری باشد؟ خم رنگرزی که نیست. به همین دلیل هم هست که به کمیت میافتند، به جای این که به فکر کیفیت باشند. آمار میدهند که مثلا ما ۹۰ فیلم ساختیم. خوب بیاییم ببینیم که از این ۹۰ تا فیلم چند تایش به درد میخورد. حالا هم که ماشاء الله به برکت این تله فیلمها میبینی از ۹۰ تا فیلم ۶۰ تایش فیلمهای ویدئویی هستند که همین طور سردستی گرفتهاند و رفتهاند. البته من هیچ امیدی ندارم. حتی خود آقا هم در دیدار با سینماگران انتقاد کردند به وضعیت موجود و به صراحت گفتند امید من به شماهاست. اگر اتفاقی هم بخواهد بیفتد توسط خود هنرمندان است. در این جمله هم چند پیام مهم هست، پیام اصلی این است که در هیچ دوره ای سیاست گذاران فرهنگی نتوانستهاند بوجود آوردنده اتفاقات بزرگ باشند. همیشه در طول تاریخ این هنرمندان بودهاند که درخشیدهاند.
به هر حال یعنی اینکه خیلی هم ننشینید به امید فلان مسئول فرهنگی که فضایی را برای شما باز کنند. شما تعیین کننده هستید و باید عرصه را برای خود باز کنید. منتها سینمای ما خیلی قائل به نگاه دولتی است، به هر حال سینما یک بخشیاش هنر است و یک بخشیاش صنعت. سینمای بخش خصوصی هم که به معنای مطلق نداریم. چون حتی تهیه کنندههایی که خودشان سرمایهگذاری میکنند از یارانههای دولتی استفاده میکنند. مثل نگاتیو، دوربین... و از هزینههای دولتی استفاده میکنند. بنابراین گره خوردن با سیاستهای درون دولت این بخش را آسیب پذیر میکند. زمینههای رشد و تولد نگاه جدید مسدود میشود. چون سلیقه فلان مسئول وسط میآید و گاه فیلمساز را مجبور میکنند که تمکین کند یا برود و گوشه عزلت بنشیند. من معتقدم که متاسفانه در خصوص آقا کم لطفی شده و نگاه ایشان به هنر مهجور مانده است. تصویری که از ایشان داده شده بیشتر محدود میشود به اینکه ایشان یک رهبر سیاسی و حکومتی است. به نظرم در این رابطه به شدت به ایشان جفا شده است. چون سابقه فرهنگی ایشان به مراتب به دیگر سابقههایشان میچربد. عرض کردم ایشان در زمینههای فرهنگی جامع الشرایط هستند.
شما هیچ یک از مسئولین فرهنگی کشور را نمیتوانید نام ببرید که به اندازه ایشان با سواد باشد. فیلم دیده باشد، موسیقی، تئاتر و هنرهای تجسمی را بشناسد. من یادم هست در سالهای پیش، حوزه هنری جلسات شعری میگذاشت. ماه رمضان بود. مسئول حوزه یکتعداد مجموعه شعرمنتشر شده را آورد خدمت آقا به عنوان افتخارات نشر یکساله. خب به لحاظ کمی کلی کتاب بود، فکر کرد آقا الان به وجد میآیند. اما آقا همین که این کتابها را تورق میکردند کلی غلط ویراستاری، محتوایی و... از این اشعار گرفتند. خب این مسأله نشان دهنده تسلط ایشان به این حوزه است. خیلی وقتها که برای بازدید از نمایشگاه کتاب رفتهاند، وزیران وقت در کنار ایشان کم آوردهاند، آنقدر که اطلاعات ایشان جامع و کامل است. اینکه چهره فرهنگی ایشان مهجور مانده است بخشیاش بر میگردد به این که خودشان اهل تبلیغ نیستند و به دیگران هم این اجازه را ندادهاند که برایشان تبلیغ کنند. من شنیده ام که ایشان هر دو سه ماه یکبار جلسات نقد رمان و داستان دارند. با ناشران و نویسندگان و مترجمانی که این کتابها را چاپ کردهاند، صحبت میکنند. یکی از دوستان تعریف میکرد که فیلم بادبادک باز تازه ساخته شده بود، آقا گفته بودند که رمانش فوق العاده است. امیدوارم فیلمش هم به اندازه رمانش باشد. همه اینها نشان دهنده اشراف جدی ایشان به مقوله هنر است. اما این که نگاه ایشان تاکنون مهجور مانده است یک بخشیاش هم به کوتاهی رسانهها باز میگردد که خیلی سطحی با چهره ایشان برخورد کردهاند. من حتی یک بار به دوستان تلویزیون اعتراض کردم که چرا این همه ایشان را به عناوین مختلف خرج میکنید؟ هر کانالی که میزنید تصویر و صحبتهای ایشان پخش میشود. این کارها خراب کردن چهره کسی است که در قله این کشور ایستاده است. این نوع برخورد درشان انقلاب و رهبر ما نیست.
پانویس
- ↑ «جایگاه آن سوی ابرها در کارنامه مجید مجیدی». پایگاه خبری گلونی.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۵ مه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۵ مه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون