محسن کریمیان

از یاقوت
محسن کریمیان

محسن کریمیان مستندساز ایرانی که کارگردانی مستند استان چهاردهم و برنامه تلویزیونی به اضافه مستند را برعهده داشته است.

محسن کریمیان:
رویکرد کلی این مجموعه مستند (مستند ضد) موضوعاتی است که نگاه انتقادی نسبت به سبک زندگی مدرن دارد، مسایلی که نمی‌دانیم ریشه‌اش به کجا برمی‌گردد اما در جامعه تبدیل به کلیشه شده است. مجموعه مستند «ضد» اساساً شامل طیف وسیعی از موضوعات می‌شود که در فصل سوم برخی از موضوعاتش تخصصی‌تر شده؛ چراکه متوجه شدیم، آگاهی مخاطب نسبت به موضوعات عمومی بیشتر شده است.

آثار

  • مستند استان چهاردهم[یادداشت ۱] / ۱۳۹۹ (کارگردان)
  • به اضافه مستند (کارگردان)
  • مستند ضد (کارگردان)
  • فیلم داستانی ایران آینده (کارگردان)
  • استشهادی برای پسرم علی/۱۴۰۲ (نویسنده و کارگردان)

گفت و گو و مصاحبه ها

گفت و گو با خبرنگار ایلنا درباره مستند ضد

قسمت پانزدهم این اثر با عنوان «گریم سیاه» با موضوع ناگفته‌هایی از ریشه‌های نژادپرستی در تاریخ آمریکا روی آنتن رفت. همچنین «بن‌بستِ مدرسه» با موضوع نقدی بر سیستم آموزشی مدارس، «میراث دارو» با موضوع ناگفته‌هایی از بازار انحصاری صنعت داروسازی، «تهاجم صوتی» با موضوع آلودگی صوتی و آسیب‌های جبران‌ناپذیر آن بر سلامت موجودات زنده، «کلاه‌گیسِ انسانی» با موضوع ناگفته‌هایی از صنعت تولید اکستنشن مو و درمان طاسی و «صادرات بیگاری» با موضوع حقایق ناگفته از صنعت پوشاک و مد از جمله مباحثی بود که به ترتیب در قسمت‌های چهاردهم تا دهم بدان پرداخته شد.
مخاطبان را در قسمت نهم مجموعه «ضد» با عنوان «دروغ مینیمال» با چرایی گرایش به مینیمالیسم در سبک زندگی امروز آشنا کردیم و در قسمت هشتم با عنوان «تجارت خون» از صنعت پرورش دام و طیور گفتیم. همچنین «مرگ تدریجی» عنوان قسمت هفتم این اثر بود که ماجرای رسوایی محیط‌زیستی شرکت مخترع ماده تِفلُن و حواشی صنایع شیمیایی را روایت کردیم.

کارگردان «ضد» درباره موضوعاتی که در قسمت‌های چهارم تا ششم این مجموعه مستند بدان پرداخته شده است، گفت:

قسمت ششم با عنوان «بنگاه تحصیلات» با موضوع پشت پرده صنعت تحصیلات دانشگاهی و حواشی آن روی آنتن شبکه مستند رفت. در قسمت پنجم با عنوان «ردپای دیجیتال» به پشت پرده ظهور پدیده کودکان اینفلوئنسر در بستر شبکه‌های اجتماعی و در «دزدان چهره» که عنوان قسمت چهارم بود، به ناگفته‌هایی از صنعت جراحی پلاستیک اشاره کردیم.

کریمیان درباره موضوعات سه قسمت ابتدایی فصل دوم نیز اظهار کرد:

قسمت سوم با عنوان «پروژه سبزیجات» نقدی بر بایدها و نبایدهای رژیم غذایی گیاه خواری صورت گرفت. «باغ رنج» عنوان دومین قسمت «ضد» بود که با موضوع پشت‌پرده صنعت گردشگری حیات‌وحش پخش شد. همچنین اولین قسمت این مجموعه نیز با نام «جنون پاکیزگی» روایتی از دگرگونی ساخت و استفاده از مواد شوینده مطرح کرد.

وی با اشاره به اینکه «ضد» زندگی مدرن و نظام سرمایه‌داری را نقد می‌کند، عنوان کرد:

در حقیقت نظام سرمایه‌داری ناخواسته تاثیراتی روی زندگی ما گذاشته است و تصور می‌کنیم قابل تغییر نیست اما زمانی که با رویکرد انتقادی به آن نگاه می‌کنیم، می‌توانیم به این درک برسیم که چنین سازوکاری از گذشته وجود نداشته و شرایط قابل تغییر است.

تهیه‌کننده «ضد» با بیان اینکه با شناخت ذائقه مخاطب در فصل دوم قسمت‌های مختلف مستند به لحاظ شکل نگارش و روایت یکدست‌تر شده است، تصریح کرد:

در فصل دوم بیشتر از تصاویر باکیفیت استفاده کردیم چراکه رنگ و لعاب تصاویر به درگیر شدن مخاطب با موضوع کمک می‌کرد. همچنین برای برقراری ارتباط بهتر با تماشاگر از موضوعات کاملا تخصصی کمی فاصله گرفتیم و تمرکز خود را روی موضوعاتی گذاشتیم که در زندگی مخاطب ایرانی جریان دارد.

کریمیان پرداختن به موضوعات جهانی را جزو اهداف این مستند دانست و یادآور شد:

با این کار اولا قصد داشتیم تجربه‌های جهانی را به مخاطب ایرانی منتقل کنیم تا جلوی ضرر و اشتباه را بگیریم. ناگفته نماند که کشورهای غربی تجربه‌های بیشتری در مواجهه با مظاهر مدرنیته دارند به همین دلیل به مسایل روز در کشورهایی توجه کردیم که از این موضوعات ضربه خورده و نتیجه نگرفته‌اند.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود در پاسخ به این پرسش که یک مستندساز درباره مسایل اجتماعی و فرهنگی که در ایران در جریان است، چه رسالتی دارد؟ بیان کرد:

بر کسی پوشیده نیست که جامعه ایران به ویژه در بحث مسایل فرهنگی و اجتماعی کم و کاستی‌هایی دارد. هر کس که دلسوز این قضیه باشد، به نقد آن می‌پردازد و تلاش می‌کند راهکاری ارایه بدهد.

بسیاری از فعالان این عرصه بهترین مدیوم عرضه را ساخت مستند به دلیل طیف گسترده مخاطب و اثرگذاری که می‌تواند داشته باشد، می‌دانند چراکه بیان یک مسأله شاید به تنهایی اثرگذار نباشد اما وقتی تبدیل به مستند می‌شود در ناخودآگاه افراد اثر می‌گذارد و این مسأله جزو جذابیت‌های این حوزه است. در حقیقت مستندسازان تلاش می‌کنند به این وقایع واکنش نشان بدهند تا به الگوی بومی برای حل مشکلاتمان برسیم و آینده خوبی را برای نسل بعدی رقم بزنیم.

کریمیان در جواب به این سوال که مستند در چه شرایطی می‌تواند منشا اثر واقع شود یا تغییراتی در جامعه ایجاد کند؟ اظهار کرد:

فرم، سوژه و روایت مستند و بسترهای عرضه و پخش برای اثرگذاری در جامعه بسیار مهم است. از سوی دیگر سوژه‌های بومی که مخاطب ایرانی با آن درگیر است، جذاب است و مخاطب از ما توقع دارد به ناگفته‌هایی که کسی به آنها نپرداخته است، بپردازیم.

وی تأکید کرد:

همچنین شیوه تولید و فرم یک مستند باید برای مردم قابل فهم و شیوه روایت با ذائقه‌اش همخوانی داشته باشد. همچنین به کیفیت تولید برای مخاطب ایرانی که به تولیدات شبکه‌های بزرگ دنیا دسترسی دارد و مستندهای ایرانی را با آثار خارجی مقایسه می‌کند، باید توجه کرد و برای آن وقت گذاشت. از سوی دیگر در حوزه پخش علاوه بر تلویزیون که بستر خوبی برای عرضه مستند و دیده شدن توسط طیف وسیعی از مخاطبان است، فضای مجازی در این دیده شدن اثرگذار است و باید برآیندی از این دو تا اتفاق بیفتد.

تهیه‌کننده «ضد» درباره دلیل اقبال بیشتر مستندسازان در ایران به ساخت مستندهای اجتماعی و اینکه کمتر به سراغ سوژه‌های سیاسی، اقتصادی، تاریخی، فرهنگی و... می‌روند، مطرح کرد:

این مشکل نه تنها در حوزه مستندسازی بلکه در سینما نیز وجود دارد و تعداد فیلم‌های اجتماعی که در طول سال ساخته می‌شود بسیار بیشتر از آثار دیگر در ژانرهای مختلف است اما این اتفاق بدین دلیل است که مشکلات و نقدهای اجتماعی در جامعه ایرانی بسیار زیاد است و همین قضیه باعث می‌شود مستندسازان به این سمت حرکت کنند.
ناگفته نماند ساخت گونه‌های دیگر مستند با پیچیدگی‌هایی همراه است به عنوان مثال تولید مستند تاریخی زمان‌بر و دسترسی به مصاحبه‌شوندگان و آرشیو سخت است. از سوی دیگر برای ساخت مستندهایی که سوژه‌های اقتصادی و سیاسی دارند باید با عناصری درگیر شد که خط قرمز هستند و حتی بسیاری از موارد قابلیت رسانه‌ای شدن ندارند. تمام این موارد دست به دست هم می‌دهند تا مستندساز به مست ساخت مستند اجتماعی که البته پیچیدگی‌های خاص خود را دارد، حرکت کند.[۱]

گفت و گو با پایگاه خبری حوزه هنری درباره مستند استان چهاردهم

موضوع جدایی بحرین از ایران همواره جزء موضوعات مناقشه برانگیز تاریخ معاصر بوده است. این امر را می‌توان با مراجعه به فضای مجازی و مشاهده گفتمان‌های موجود در این فضا مشاهده کرد. عده‌ای خاندان پهلوی را به دلیل تن دادن به این جدایی خیانتکار می‌دانند و بخشی دیگر سطح ماجرا را تا یک موضوع غیرقابل تغییر پایین می‌آورند. وی تصریح کرد: این بحث‌ها را می‌توان با مراجعه به فضای مجازی به راحتی مشاهده کرد، اما ارائه دادن یک روایت جامع از این ماجرا که تمام وجوه را در برگرفته و تصویر با تمام جزئیات برای مخاطب ایرانی عرضه کند، اصلی‌ترین دلیل بنده برای ساخت اثر بود. کریمیان افزود: ایده اولیه ساخت این اثر در مرکز مستند سوره حوزه هنری در سال ۹۶ که هنوز هیچ اثر مستندی درباره موضوع جدایی بحرین و جزایر سه‌گانه توسط هیچ نهادی تولید نشده بود، مطرح شد. پس از پژوهش کار که کار پژوهش، گروه مستند روایت فتح از طرح استقبال کردند و با حمایت این مجموعه مستند تولید شد. این کارگردان در پایان اظهار داشت: «استان چهاردهم» روایت دست اولی از وقایع دهه ۴۰ خورشیدی و چگونگی جدایی بحرین و باز پس‌گیری جزایر سه گانه برای مخاطب ایرانی ارائه می‌کند. اینکه چه طور محمدرضا پهلوی در فاصله ده سال از تصویب استان چهارهم ایران یعنی بحرین؛ به کلی زیر همه چیز زد و زمینه این جدایی عجیب فراهم شد.[۲]

پانویس

  1. ««ضد» ریشه‌های نژادپرستی در تاریخ آمریکا را بررسی می‌کند». خبرگزاری مهر. ۲ خرداد ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۳۱ فروردین ۱۴۰۳.
  2. «استان چهاردهم، روایت دست اولی از وقایع دهه ۴۰ خورشیدی». ۲۳ دی ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۳۱ فروردین ۱۴۰۳.

یادداشت

  1. این مستند برنده فانوس یازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار شد.