محقق کرکی

از یاقوت
محقق کرکی
فقیه شیعه
نام کاملعلی بن حسین بن عبدالعالی کَرَکی جبل عامِلی
لقبمحقق ثانی
محقّق کَرَکی
تاریخ تولد۸۶۵ یا ۸۷۰ قمری
تاریخ شهادتسال ۹۴۰ قمری
محل شهادتنجف
محل دفنحرم امام علی(ع)
محل سکونتلبنان، عراق و ایران
استادانعلی بن هلال جزایری، محمد بن داود بن مؤذن جزینی، شمس الدین محمد بن خاتون عاملی، سید حیدر عاملی، احمد بن علی عاملی
شاگردانجمال الدین بن عبد الله حسینی جرجانی، سید شرف الدین سماک عجمی، شهید ثانی، شیخ احمد بن محمد بن خاتون عاملی، سید نعمت الله جزایری، شهید ثانی و
تالیفاتجامع المقاصد، منهج السداد، حاشیه بر مختلف الشیعه، نفحات اللاهوت در لعن جبت و طاغوت و
فعالیت‌هااصلاحات دینی در مقام شیخ الاسلامی، بازگرداندن «‌أشهد ان علیاً ولی الله» و «‌حی علی خیرالعمل» به اذان؛ اقامه نخسیتن نماز جمعه در عصر صفویه


علی بن حسین بن عبدالعالی کَرَکی جبل عامِلی معروف به محقق ثانی و محقّق کَرَکی از علما و فقهیان شیعۀ عهد صفوی است. او از وطن خود، جبل عامل مهاجرت کرد و ابتدا به عراق رفت و سپس به دعوت شاه اسماعیل صفوی به ایران آمد و در تبلیغ و ترویج تشیع، در ایران نقش مهمی را بر عهده گرفت. شاه طهماسب او را به‌عنوان نائب امام زمان(ع)، صاحب حقیقی دولت و شیخ‌الاسلام خواند و همه امور را در دست گرفت.

جامع المقاصد فی شرح القواعد از آثار برجسته اوست.

زندگی‌نامه

نور الدین ابوالحسن علی بن الحسین بن عبدالعالی[۱] در روستای کرکِ نوح در جبل عامل لبنان به سال ۸۶۵ یا ۸۷۰قمری متولد شد. نام وی «علی» است و «نور الدین»٬[۲] «شیخ علائی» و «مولای مروج» و «محقق ثانی»[۳] لقب گرفت.

زیست علمی

  • محقق پس از آموزش‌های ابتدایی به حوزه علمیه کرک وارد شد و نزد محمد بن محمد بن خاتون، شمس الدین محمد جزینی، شمس الدین محمد احمد صهیونی و علی بن هلال جزایری دانش آموخت.
  • هجرت به روستای میس و تدریس در حوزه علمیه آن
  • ادامه تحصیل در شهرهای «جبعِ» لبنان٬ دمشق٬ بیت المقدس و الخلیل
  • هجرت به مصر و تحصیل در حوزه اهل سنت
  • هجرت به عراق در سال ۹۰۹قمری
  • هجرت به ایران در سال ۹۱۶ قمری[۴] با دعوت شاه اسماعیل [۵]
  • دریافت مقام شیخ الاسلامی از شاه طهماسب که بالاترین مقام دینی به شمار می‌­رفت. [۶]
  • دریافت اولین اجازه اجتهاد از شیخ محمد بن محمد بن خاتون العاملی در سال ۹۰۰قمری[۷]
  • دریافت اجازه اجتهاد از «علی بن هلال جزائری» و «ابراهیم بن حسن وراق»[۸]

اساتید

  1. علی بن هلال جزایری؛ او مهم‌ترین استاد محقق ثانی است.[۹]
  2. محمد بن داود بن مؤذن جزینی
  3. شمس الدین محمد بن خاتون عاملی
  4. سید حیدر عاملی
  5. احمد بن علی عاملی عیناثی
  6. جعفر بن حسام عاملی عیناثی|زین الدین جعفر بن حسام عاملی عیناثی
  7. شمس الدین محمد بن احمد صهیونی

محقق کرکی علاوه بر اساتید شیعه، نزد برخی از علمای اهل سنت نیز دانش آموخت:

  1. ابی یحیی زکریا انصاری
  2. کمال الدین ابراهیم بن محمد بن ابی شریف قرشی[۱۰]

آثار

کتب و رسائل دیگر به حدود ۷۱ کتاب و رساله می‌رسد که جامع المقاصد (شرح قواعد الاحکام) مشهورترین کتاب اوست. این کتاب از نظر لفظ و معنی و نگارش و محتوی از نفیس‌ترین و بهترین متون فقهی شیعه به شمار می‌آید. در اهمیت این اثر، صاحب جواهر گفته است: «هر مجتهدی که جامع المقاصد، وسائل الشیعه و جواهر را داشته باشد، برای فهم و استدلال و استنباط و نگارش فقه نیازی به کتاب بعدی ندارد.»[۱۱] مهم‌ترین و قدیمی‌ترین متن در مورد اموال عمومی را کتاب «قاطعة اللجاج‌» تألیف محقق کرکی دانسته‌اند.[۱۲]

فعالیت‌های مذهبی

محقق در ایران با حمایت صفویان در ترویج تشیع بسیار کوشید. عمده فعالیت‌های او، تبلیغ و ترویج تشیع و آموزه‌های شیعی و تقویت و تاسیس مراکز علوم دینی شیعی و نهی از منکر بود. محقق ثانی برای اصلاح روش صوفیانه صفویان تلاش کرد.[۱۳] گویا به فتوای او بود که حکومت صفوی برخی مراکز ِ اعمال منافی شرع اسلام را برچید و تعطیل کرد.[۱۴]

در روزگاری که بسیاری از شیعیان از مسائل مذهب جعفری اطلاعی نداشتند و از کتب فقه امامیه چیزی جز جلد اول قواعد علامه حلی در دست نبود.[۱۵] محقق کرکی با نگارش شرح بر کتب فقهی بر غنای حوزه‌ها و علوم دینی افزود و آثاری فقهی٬ اخلاقی و عبادی نگاشت. گفته‌اند با کوشش محقق کرکی عبارت «أشهد ان علیاً ولی الله» و «حی علی خیر العمل» باری دیگر به اذان ضمیمه و بر مأذنه‌ها گفته شد.[۱۶]

در بعضی از فرمان‌ها و دستورهایی را که محقق ثانی به حکام و زمامداران نواحی مختلف کشور نوشته، دستوراتی در چگونگی برخورد عاملان حکومت با مردم٬ اخذ مالیات و مقدار آن٬ تعیین پیش‌نماز در هر شهر و ده برای اقامه نماز جمعه و جماعت و تعلیم احکام دینی و مراسم اسلامی آمده است.[۱۷]

او هر ساله از شاه طهماسب هفتاد هزار دینار می‌گرفت تا در رونق حوزه‌های علمیه و تحصیل طلاب علوم دینی مصرف کند.[۱۸]

شهادت

محقق کرکی در ۱۸ ذیحجه سال ۹۴۰قمری[۱۹] همزمان با عید غدیر، در نجف اشرف توسط عده‌ای از اهل‌سنت و به‌وسیله زهر، کشته شد[۲۰] و در حرم امام علی(ع) دفن شد.[۲۱]

پانویس

  1. امینی٬ شهیدان راه فضیلت٬ ۱۳۶۳ش٬ ص۱۹۹.
  2. دوانی، مفاخر الاسلام، ۱۳۸۶ش٬ ج۴، ص۴۴۹-۴۵۰.
  3. امینی٬ شهیدان راه فضیلت٬ ۱۳۶۳ش٬ ص۱۹۹.
  4. دوانی، مفاخر اسلام، ۱۳۸۶ش٬ ج۴، ص۴۱۴.
  5. جعفریان، صفویه از ظهور تا زوال، ۱۳۷۸ش٬ ص۹۸.
  6. خوانساری٬ روضات الجنات، ۱۳۹۰ق٬ ج۴، ص۳۶۳
  7. کنتوری، کشف الحجب و الأستار، ۱۴۰۹ق٬ ص۱۶.
  8. الحسون، حیاه المحقق الکرکی و آثاره،الاحتجاج، ج۱، صص۱۹۴ و ۴۲۳.
  9. مهاجر، المهاجرة العاملیه، ۱۴۱۰ق٬ ص۱۲۱.
  10. مهاجر، المهاجره العاملیه، ۱۴۱۰ق٬ ص۱۲۱-۱۲۲.
  11. جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم٬ گلشن ابرار، ۱۳۷۹ش٬ چ۱ ٬ ص۱۷۰.
  12. به‌خصوص‌، نگاه کنید: کرکی، قاطعة اللجاج، ص‌۱۶۲.
  13. شهید مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، چاپ جامعه مدرسین، ۱۳۶۲ش.
  14. موسوی مدرس بهبهانی، حکیم استرآباد (میرداماد)، ص۱۱ و ۱۲.
  15. دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۴۰.
  16. روملو، احسن التواریخ، ۱۳۸۴ش٬ ص۸۵.
  17. بحرانی، لؤلؤه البحرین، ۱۳۴۵ق٬ ص۱۵۱ ؛ خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق٬ ج۴، ص۳۶۱.
  18. شهید مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، ۱۳۶۲ش.
  19. دوانی، مفاخر الاسلام، ۱۳۸۶ش٬ ج۴، ص۴۴۹-۴۵۰ِ
  20. امینی٬ شهیدان راه فضیلت٬ ۱۳۶۳ش٬ ص۲۰۶.
  21. امینی٬ شهیدان راه فضیلت٬ ۱۳۶۳ش٬ ص۲۰۶.

پیوند به بیرون