محمدجواد بلاغی نجفی
| فقیه و مبارز سیاسی | |
 | |
| نام کامل | محمدجواد بن حسن بن طالب بلاغی |
|---|---|
| لقب | مجاهد |
| تاریخ تولد | ۱۲۴۴ |
| زادگاه | نجف |
| تاریخ وفات | ۲۰ آذر ۱۳۱۲ |
| شهر وفات | نجف |
| محل دفن | حرم امام علی(ع) |
| محل سکونت | نجف |
| خویشاوندان سرشناس | عبدالله مامقانی فضه بلاغی (مادر) سید موسی کاظمی جزایری (پدر همسر) |
| استادان | شیخ محمد طه نجف حاج آقا رضا همدانی آخوند ملامحمدکاظم خراسانی میرزا محمد تقی شیرازی |
| شاگردان | سید محمدهادی میلانی |
| محل تحصیل | نجف |
| تالیفات | آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن الهدی الی دین المصطفی |
| سیاسی | شرکت در نهضت استقلال عراق |
محمدجواد بَلاغی نجفی (زادهٔ ۱۲۴۴ در نجف - درگذشت ۲۰ آذر ۱۳۱۲ در نجف) مشهور به مجاهد فقیه و پایه‌گذار علم کلام نوین در نجف بود. آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن، التوحید و التثلیث و انوار الهدی از جمله تالیفات او است.
زندگی‌نامه
محمدجواد بن حسن بن طالب بلاغی در سال ۱۲۴۴ در نجف زاده شد.[۱] خاندان بلاغی، از قدیمی‌ترین خاندان‌های علمی شیعه در نجف بوده‌اند و عبدالله مامقانی نویسنده کتاب تنقیح المقال، از افراد سرشناس این خاندان است.[۲] فضه بلاغی، مادر محمد جواد بلاغی را از جمله زنان عالم دانسته‌اند که اجازه روایت داشته است.
بلاغی تحصیلاتش را در نجف آغاز کرد و در ۲۴ سالگی، در ۱۳۰۶ق به کاظمین رفت و پس از ۶ سال به نجف بازگشت. در ۱۳۲۶ق به سامرا مهاجرت کرد و ده سال نزد میرزا محمدتقی شیرازی شاگردی کرد. وی سپس به کاظمین رفت و پس از دو سال، به نجف بازگشت.[۳]
بلاغی با دختر سید موسی کاظمی جزایری ازدواج کرد.[۴]
زیست علمی
محمدجواد بلاغی در نجف، در درس فقه آقا رضا همدانی، نویسنده کتاب مصباح الفقیه و سید محمد هندی نویسنده کتاب شوارع الاسلام فی شرح شرائع الاسلام شرکت می‌کرده است. وی همچنین از شاگردان آخوند خراسانی و همچنین شیخ محمد طه نجف، مؤلف کتاب اتقان المقال فی احوال الرجال بوده است.[۵]
بلاغی پس از مهاجرت به سامرا، با میرزای شیرازی مرتبط بوده و در درس فقه محمدتقی شیرازی و سید محمد فشارکی شرکت می‌کرده است.[۶]
بلاغی پایه‌گذار علم کلام نوین در نجف دانسته شده که در برابر فعالیت‌های تبشیری و تبلیغی مسیحیت و همچنین تبلیغات مخالفان دین فعالیت می‌کرده است. وی با زبان فارسی، عربی، انگلیسی و عبری آشنایی داشته است.[۷]
شاگردان
فعالیت‌های سیاسی
بلاغی، در سال‌های اقامت در سامرا، از جمله عالمانی بوده است که در جریان مبارزات استقلال‌طلبانه مردم عراق در برابر انگلستان فعال بوده است.[۱۰] این مبارزات با فتوای میرزا محمدتقی شیرازی پایه‌گذاری شد.[۱۱] محمدجواد بلاغی، با لقب مجاهد هم خوانده شده است.[۱۲]
آثار و تألیفات
بلاغی کتاب‌های فراوانی در موضوعات مختلف دارد که بخش عمده‌ای از آن در موضوع کلام و در دفاع از اسلام و قرآن و در رد باورهای یهودیت، مسیحیت، بهاییت و وهابیت نگاشته شده است. برخی از کتاب‌های بلاغی عبارت‌اند از:
- آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن
- التوحید و التثلیث
- أعاجیب الأکاذیب
- انوار الهدی
- نصایح الهدی و الدین الی من کان مسلما و صار بابیا
- دیوان اشعار
رحلت
بلاغی در ۲۰ آذر ۱۳۱۲ در نجف درگذشت و در حرم امیرالمومنین(ع) به خاک سپرده شد.[۱۳]
پانویس
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۳.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۳.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۳.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۳.
- ↑ عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۵-۲۶.
- ↑ عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۶.
- ↑ عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۶.
- ↑ عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۷.
- ↑ یادنامه حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید ابوالقاسم خویی، ۱۳۷۲ش، ص۵۸ و ۵۹.
- ↑ بلاغی، اسلام آیین برگزیده، ۱۳۶۰ش، ص۱۴.
- ↑ بلاغی، اسلام آیین برگزیده، ۱۳۶۰ش، ص۱۴.
- ↑ بلاغی، اسلام آیین برگزیده، ۱۳۶۰ش، ص۱۴.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۲۴.