محمد آزین
محمد آزین مدیر مؤسسه مطالعات راهبردی تعلیم و تربیت برهان[یادداشت ۱] و قائم مقام مدرسه سراج است. آزین دارای دکترای فلسفه تعلیم و تربیت است. از وی به عنوان تئوریسن الگویی که از آن به «الگوی تعلیم و تربیت سراج» نام میبرد، یاد میشود.
تحصیلات
محمد آزین فارغالتحصیل کارشناسی مهندسی شیمی از دانشگاه امیرکبیر است. او دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته MBA و نیز فلسفه علم از گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف است. آزین هم اکنون دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت است.
فعالیت تخصصی
- مدیر خانه تعلیم و تربیت حوزه هنری
- مدیرعامل مؤسسه مطالعات راهبردی تعلیم و تربیت برهان
- معاون آموزشی مجتمع آموزشی فرهیختگان سراج
- طراح برنامه درسی
- دبیر و مشاور مدارس
- پژوهشگر و طراح در حوزههای تعلیم و تربیت و فضای مجازی
- بنیانگذار خانه نوآوری تعلیم و تربیت
- پژوهشگر و طراح نظامهای فرهنگی-تربیتی
- فعال در حوزه طراحی، نوآوری و کارآفرینی فرهنگی، تربیتی و آموزشی
- طراحی و پیادهساز الگوهای مدرسهداری و آموزشی.
- برگزاری رویدادها و راهحلهای نرمافزار در حوزه تعلیم و تربیت.
- فعالیت در زمینه استارتاپهای آموزشی
- قائم مقام مدرسه سراج
پژوهشها
- سیاستهای آموزش و پرورش در دوران کرونا و تضعیف زیست بوم آموزش مجازی کشور
- بررسی تطبیقی و مدل حکمرانی مدارس مجازی
- راهکارهای آموزش مجازی و تصمیمات وزارت آموزش و پرورش
گفتاورد
بچهها در مدارس در نهایت کلیدهای سبز، قرمز و آبی را در ذهنشان کپی میکنند، اما وقتی در زندگیشان با یک قفل طلایی (مسئله واقعی) مواجه میشوند، هر چه تلاش میکنند آن کلیدهایی را که در ذهنشان داشتند را به کار ببرند، نمیتوانند آن قفل را باز کنند. این همان چیزی است که ما در جامعه با آن مواجه هستیم. کارشناسان از ۲۰ سال قبل هشدار میدادند که روزی جامعه از روی نظام آموزش و پرورش عبور خواهد کرد. جامعه منتظر نمیماند نظام آموزش و پرورش خودش را کارآمد و اصلاح کند. همانطور که جامعه دارد از کنکور عبور میکند. ۱۵ سال قبل حذف کنکور برای برخی باورپذیر نبود. بچههای ما برای زندگی دو نیاز کلیدی دارند؛ اول توانایی شناسایی مسئله و بعد توانایی حل مسئله. گفته میشود، برخی از مشاغل امروز در آینده اصلاً وجود ندارند. شما الان بچه را برای چه زمانی تربیت میکنید؟ برای ۵۰ سال قبل؟ این بچه ۲۰ سال بعد دارد کاری انجام میدهد که الان وجود ندارد. برخی از آیندهپژوهان میگویند در آینده اصلاً شغلی وجود ندارد. یعنی بشر به کارکردن نیاز ندارد و اصلاً کاری نیست که بشر بخواهد انجام بدهد که در ازایش درآمد کسب کند؛ لذا اشتغال و استخدام به معنای امروزی در آینده نخواهیم داشت.
ما به اینها فکر میکنیم و کتاب درسی مینویسیم؟ ما به اینها فکر میکنیم و سرفصلهای آموزشی دانشگاه فرهنگیان را تدوین میکنیم؟ ما به اینها فکر میکنیم و مجلات رشد تولید میکنیم؟ حوزه آموزش باید آموزش مسئلهمحوری بشود که معنادار است و اتصالی وجودی بین متربی و مسئله برقرار میکند.
منبع
پانویس
یادداشت
- ↑ مؤسسه مطالعات راهبردی تعلیم و تربیت برهان (عامالمنفعه)، مجموعهای پیشرو و صاحب تجربه در طراحی و پیادهسازی راهکارهای نوآورانه و اجتماعی در حوزه نظام تعلیم و تربیت است.