میرزا علی شیرازی
میرزا علی آقا شیرازی (۱۳۷۵-۱۲۹۴ قمری)، فقیه حکیم، زاهد عابد، ادیب کامل و طبیب ماهر، از مفاخر علمی و عملی شیعه و از شاگردان سید محمدباقر درچهای و آخوند کاشی بود.
زندگینامه
میرزا علیآقا شیرازی در سال ۱۲۹۴ قمری در نجف متولد شد.[۱] پدر او از تجار شهر شیراز بود که به نجف مهاجرت کرد و ضمن تجارت، در درس عالمان نجف شرکت میکرد.[۲] میرزا علیآقا در سال ۱۳۱۶ قمری راهی اصفهان شد و تحصیلات خود را در مدرسه نیمآورد نزد سید محمدباقر درچهای، از مراجع تقلید اصفهان، شروع کرد. او همچنین از درس عالمانی چون آخوند ملا محمد کاشی، جهانگیرخان قشقایی، عبدالحسین محلاتی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید حسن مدرس و محمد حکیم خراسانی استفاده کرد. میرزا علی به دلیل علاقهاش به آموزش طب، این علم را نیز از حاج میرزا محمدباقر حكیمباشی در اصفهان آموخت. میرزا علی آقا شیرازی پس از مدتی به نجف بازگشت و به درس عالمانی چون شیخ الشریعه اصفهانی، محمدکاظم آخوند خراسانی و سید محمدکاظم یزدی شرکت کرد و پس از وقایع مرتبط با انقلاب مشروطه دوباره به اصفهان بازگشت[۳] و علاوه بر تدریس به کارهای تجاری نیز مشغول شد تا اینکه به توصیه سید حسن مدرس متمرکز در درس و خطابه شد.[۴]
زیست علمی
میرزا علیآقا در اصفهان، در مدرسه صدر بازار حجرهای گرفت و علوم گوناگون اسلامی از جمله فقه، حدیث، رجال، کلام، فلسفه و رياضیات را تدریس میکرد.[۵] او همچنین در مدرسه چهارباغ به شرح و تفسیر نهجالبلاغه و آموزش طب قدیم میپرداخت.[۶] به گفته مرتضی مطهری، میرزا علیآقا شیرازی در عين اين كه فقيه (در حد اجتهاد) و حكيم و عارف و طبيب و اديب بود، در بعضى قسمتها مثلاً طب قديم و ادبيات از طراز اول بود و قانون بوعلى را تدريس مىكرد و هرگز خود را در بند یک تدریس مقید نمیساخت.[۷]
افراد زیادی از درس میرزا علیآقا بهره بردند که از جمله آنها میتوان به مرتضی مطهری، حسینعلی منتظری، حسین عمادزاده، علی شیخالاسلام، جواد جبلعاملی، سید جلالالدین همایی، سید روحالله خاتمی و رحیم ارباب اشاره کرد.[۸]
رحلت
میرزا علیآقا شیرازی در ۲۴ جمادی الاولی سال ۱۳۷۵ قمری مصادف با ۱۷ دی سال ۱۳۳۴ پس از مدتی تحمل بیماری وفات یافت.[۹] پس از غسل، جنازه او به مسجد جامع اصفهان برده شد و طبق وصیتش، حاج آقا رحیم ارباب بر او نماز گذارد و جنازه او به قم منتقل و در قبرستان شیخان دفن گردید.[۱۰]
پانویس
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۸۲۳.
- ↑ آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۱۴۸۸-۱۴۸۹.
- ↑ ریاحی، «نظرى به شخصيت اخلاقى آية الله حاج ميرزاعلى آقا شيرازى»، ص۱۹۴-۲۰۴.
- ↑ باقی شهررضایی، مدرس مجاهدی شکستناپذیر، ۱۳۷۰ش، ص۱۵۹-۱۶۰.
- ↑ ریاحی، «نظرى به شخصيت اخلاقى آية الله حاج ميرزاعلى آقا شيرازى»، ص۲۰۴-۲۰۵.
- ↑ ریاحی، طبیب جسم و جان، ۱۳۷۳ش، ص۵۹.
- ↑ مطهری، عدل الهی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۳.
- ↑ گلیزواره، «میرزا علی آقا شیرازی واعظ وارسته»، ص۱۲۶-۱۳۰.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۷۳ش، ج۴، ص۵۳۷.
- ↑ ریاحی، «نظرى به شخصيت اخلاقى آية الله حاج ميرزاعلى آقا شيرازى»، ص۲۴۶.