یاقوت:پیش‌نویس بهاءالدین خرمشاهی

بهاءالدین خرمشاهی (زاده ۱۲ فروردین ۱۳۲۴ در قزوین) نویسنده، مترجم، روزنامه نگار، طنزپرداز، فرهنگ نویس، شاعر و استاد دانشگاه ایرانی است. بهاء‌الدین خرمشاهی فوق‌لیسانس کتابداری از دانشگاه تهران است. وی تألیفاتی در حافظ شناسی و تفسیر اشعار او دارد. از استادان وی در رشتهٔ ادبیات فارسی می توان به ذبیح الله صفا، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، پرویز ناتل خانلری، سید صادق گوهرین، آیت الله ابوالحسن شعرانی و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی اشاره کرد. او توفیق خود را در مسیر پژوهش های قرآنی، مدیون کتاب قانون تفسیر و مولفش سید علی کمالی دزفولی می‌داند.

آثار ادبی

آثار قلمی خرمشاهی بسیار زیاد است و شامل بیش از ۸۰ کتاب اعم از ترجمه، تألیف، تصحیح و همچنین  ۱۵۰۰ مقاله می شود که فهرست توصیفی کامل کتاب ها و مقاله هایش در کتاب «شاخه های شوق» به کوشش علی دهباشی به تفصیل آمده است. خرمشاهی ۱۴ کتاب در زمینه حافظ و حافظ پژوهی دارد که نخستین آنها ذهن و زبان حافظ و معروف ترین آنها «حافظ نامه» شرح ۲جلدی شعر حافظ است، همچنین یک اثر صوتی و شنیداری به نام حافظ پژوهی نیز دارد.

او همچنین ۱۲ کتاب نیز در زمینه قرآن پژوهی نوشته و ترجمه کرده است. اصلی ترین و معروف ترین آنها ترجمه قرآن کریم با توضیحات و حاشیه به همراه واژه نامه ۱۲۰۰۰ مدخلی و چندین مقاله به عنوان پیوست در پایان کتاب است. ۱۸ کتاب نیز ترجمه کرده که از آن میان ۲ اثر متنی داستانی دارد.

۱۳ مجموعه نیز به صورت مجموعه مقاله منتشر شده که نخستین آنها «سیر بی سلوک» و آخرین آنها «از این دو راه منزل» نام دارد. ۱۵ اثر نیز تصحیح کرده و بیش از ۲۵ اثر هم تألیف کرده است. رشته اصلی کار خرمشاهی قرآن پژوهی همراه با دین پژوهی و حافظ پژوهی همراه با پژوهش در ادب قدیم و جدید فارسی است و در تدوین چند دائره المعارف از جمله دائره المعارف تشیع و دانشنامه دانش گستر و دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی شرکت داشته است.

خرمشاهی در نخستین جشنواره نقد کتاب در ۱۳۸۴ خورشیدی به عنوان پیشکسوت نقد نویسی با نگارش ۳۲۰ نقد در طول ۳۲ سال معرفی شد.