حسن شعبانی
 | |
| زمینه فعالیت | شاعر و طنزپرداز |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۳۱۳ (۸۹–۹۰ سال) |
| تخلص | بانی |
حسن شعبانی (زادهٔ ۱۳۱۳) متخلص به بانی، شاعر و طنزپرداز اهل ایران است.
او از حدود ۱۵ سالگی سرودن شعر را با اشعار محلی آغاز کرد. نخستین سروده‌اش دوبیتی بود. در سن ۲۰ سالگی و پس از یک ناکامی در زندگی به شکل جدی شعر گفتن را شروع کرد. اولین شعرش یک غزل عاشقانه با عنوان «مست و پیمانه» بود. شعری زیبا که آن را بسیار دوست داشته و دارد. او قریحه شاعری‌اش را تنها به دلیل ناکامی در زندگی یا از سر تمرین نمی‌داند، بلکه یک نعمت خدادادی و ذاتی دانسته که از پدر به ارث برده است.[یادداشت ۱]
مجموعه اشعار «اخلواره»، توسط انتشارات شوکا در سال ۸۷، و «پیرانه سر» از او به چاپ رسیده است.
در سال ۱۳۹۸ در سالروز درگذشت حسین منزوی و به پاس سال‌ها تلاش حسن شعبانی (بانی) در عرصه شعر طنز، محفل شعری با یاد این عزیزان، با همکاری معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت فرهنگی اداره فرهنگ و ارشاد استان البرز برگزار شد.[۱]
نمونه‌ای از اشعار
گفتاورد
- پیدا کردن سوژه طنز کار بسیار دشواری ست. اشعار طنز باید به گونه‌ای باشد که هم مخاطب را بخنداند، هم بهره‌مند کند و هم این که دلش را خنک کند.
- شاعر طنز باید حرف دل مردم را بزند و در این راستا پیدا کردن سوژه‌ها و واژه‌هایی که مخاطبان شعر نیز با آن‌ها درگیر باشند، دست خود شاعر است و باید موضوعات را پیدا کند و با ذوق ورزی آن‌ها را تبدیل به شعر طنز کند.
شاعران طنزپردازی که نمی‌توانند مخاطب را بخندانند، خشک هستند و در واقع این ضعف را با تحلیل‌هایی همچون این که رسالت طنز خنداندن مخاطب نیست، می‌پوشانند. البته پیامی که شاعر طنزپرداز ارائه می‌دهد هم باید خوب باشد.[۳]
پانویس
- ↑ «بزرگداشت حسن بانی با یادی از منزوی برگزار می‌شود». ۲۷ مهر ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳.
- ↑ «یک‌صد و هفتاد و یکمین «در حلقه رندان» برگزار شد». خبرگزاری برنا. ۱ تیر ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳.
- ↑ «تهران: طنز باید به گونه‌ای باشد که هم مخاطب را بخنداند، هم بهره‌مند کند». ۱۴ دی ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳.
یادداشت
- ↑ حسن شعبانی در مصاحبه‌ای می‌گوید:به خوبی به یاد دارم که او (پدرش) هم گاهی، اشعاری می‌سرود، اما هیچ‌گاه مکتوب نکرد.
