دختران ا. پی. دی (کتاب)
اطلاعات کتاب | |
---|---|
موضوع | دفاع مقدس |
زبان | فارسی |
دختران اُ. پی. دی کتابی با موضوع دفاع مقدس است.
درباره کتاب
کتاب دختران ا. پی. دی گوشههایی از وقایع جنگ تحمیلی از زبان زنی است که از نزدیک درگیر حوادث جنگ بوده است. راوی کتاب متولد شهر آبادان بوده و از دوران کودکی و پیش از انقلاب خود خاطراتی نقل کرده است. مینا کمایی با اشاره به حوادث انقلاب و پیروزی آن، از چگونگی شروع جنگ تحمیلی و آمادگی خانواده خود سخن میگوید از آن زمانی که خانوادهاش به رامهرمز میگریزند و پس از چندی به آبادان باز میگردد و به عنوان امدادگر در بیمارستان شروع به کار مینماید.
مینا کمایی بسیج خواهران آبادان را تأسیس میکند و به همراه گروه دیگری از دختران شرکت نفتی که به دختران "OPD" معروف بودند در خدمات پشتیبانی و امدادگری شرکت میکند. بخش عمده کتاب به شرح خاطرات نویسنده از همین دوران اختصاص دارد.[۱]
نویسنده
لیلا محمدی داستانسرای دفاع مقدس در ایران است. او اولین داستان کوتاه خود را در ۱۰ سالگی نوشت. به خاطر علاقه و استعدادی که در این حوزه داشت طی سال ۷۰-۶۹ دوره آموزش مکاتبهای داستاننویسی را در حوزه هنری گذراند. در تهران با واحد زنان دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری آشنا و همکاری با این واحد را آغاز کرد.
برشی از کتاب
یواش، داد نزن، مامان خوابش برده.» گرمای آفتاب تابستان، کفِ سیمانیِ حیاط را داغ کرده بود. آبِ شط کمکم، کفِ حیاط را پُر میکرد. پاچهٔ شلوارهایمان را بالا زدیم و منتظر ماندیم که آب کاملاً کفِ حیاط را پُر کند. مهران و مهرداد با پارچه، درزِ آهنیِ کوچه را مسدود کردند. بعد از جمع شدنِ آب توی حیاط بالا و پایین میپریدیم. بازی میکردیم. آب تا زانوهایمان میرسید. از داخلِ آن گوشماهی جمع میکردیم و به هم نشان میدادیم.
پانویس
- ↑ «معرفی دختران ا. پی. دی». دریافتشده در ۱۱ مهر ۱۴۰۳.