من زندهام (کتاب)
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | معصومه آباد |
موضوع | دفاع مقدس (خاطرات اسارت ۴ بانوی ایرانی که در دست رژیم بعثی اسیر بودند) |
سبک | خاطرهنگار |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | ۱ |
تعداد صفحات | ۵۵۴ |
قطع | رقعی |
ترجمه به دیگر زبانها | آلمانی • عربی • انگلیسی • اردو |
اطلاعات نشر | |
ناشر | بروج |
شابک | 978-9648683820 |
من زندهام کتابی است در زمینه خاطرات اسارت ۴ بانوی ایرانی یعنی معصومه آباد به همراه شمسی بهرامی، فاطمه ناهیدی و حلیمه آزموده است که در دست رژیم بعثی اسیر بودند.
این کتاب در دوره شانزدهم جایزه کتاب سال دفاع مقدس در سال ۱۳۹۳ در بخش خاطره برگزیده شد.
من زندهام به زبانهای آلمانی، عربی، انگلیسی و اردو ترجمه شده است.
چکیده کتاب
کتاب من زندهام در زمینه اسارت خاطرات ۴ بانوی ایرانی یعنی معصومه آباد به همراه شمسی بهرامی، فاطمه ناهیدی و حلیمه آزموده است که در دست رژیم بعثی اسیر بودند. چهار نفر با تفکرات مختلف که همراهی چهارساله، آنان را در مقابل همه چیز همدل کرده است. حتی اتهامشان نیز شبیه هم بود: عشق به امام و انقلاب و جمهوری اسلامی.
کتاب من زندهام میتواند پاسخگوی سوالات زیادی در حوزه اسارت زنان در زندانهای رژیم بعثی باشد. یک ماه از حمله رژیم بعثی نگذشته بود که ۴ تا از دختران اسیر شدند. اول ماشین آنها را محاصره میکنند و آنها را به نام «بنات الخمینی» میشناسند. بعضی از افسران بازجو به این بانوان لقب ژنرالهای ایرانی دادهاند.
نام کتاب با دستخط اصلی معصومه آباد نوشته شده است. او برای فرار از بیخبری مفقودالاثری برای خانوادهاش یا هرکسی که فارسی بلد باشد و بتواند بخواند نوشته است من زنده ام، معصومه آباد. نویسنده آغاز کتاب را با نوشتن خاطراتی از کودکیش شروع کرده است. دو فصل اول کتاب کودکی و نوجوانی نویسنده است که شاید کمی حجم کتاب را اضافه شده باشد، اما با خواندن آنها مخاطب با شخصیت نویسنده بهصورت کامل آشنا میشود. او یک نیروی مردمی داوطلب بوده است و خانه و وطنش برای او اهمیت بسیار زیادی داشت.
درباره نویسنده
معصومه آباد در سال ۱۳۴۱ در آبادان بهدنیا آمده است. او در دوره سوم و چهارم شورای شهر تهران بوده است. او همچنین نویسنده کتاب من زندهام است. او ۳۳ روز بعد از شروع جنگ به همراه سه زن دیگر که در مأموریت هلال احمر، در آبادان بودند به اسارت نیروهای عراقی درآمد. آنها را ابتدا به اردوگاه مرزی تنومه و بعد از آن به زندانهای استخبارات و الرشید و مدتی بعد به اردوگاه موصل و الانبار بردند. آنها ۴ سال بعد آزاد شدند.
معصومه آباد مدتی در رشته جنینشناسی در دانشگاه لندن تحصیل کرده است اما بعد از مدتی این رشته را رها کرد و به ایران برگشت و دکترایش را در دانشگاه شهید بهشتی در رشته بهداشت باروری گرفت.
ماجرای انتشار
معصومه آباد در ابتدای کتابش نوشته است: «سالها بود سنگینی کلمات را بر شانه میکشیدم و هرروز خستهتر و خمیدهتر میشدم. یک روز که قدمزنان با این کولهبار سنگین از پیادهرو خیابان وصال میگذشتم، به آقای مرتضی سرهنگی –گنجینه معرفتی شهدا، جانبازان و آزادگان- برخوردم. از حال من پرسید. گفتم هرچه میروم و میگذرد این بار سبک نمیشود. گفت باری که روی شانههای توست فقط از آن تو نیست. باید آن را آهسته و آرام زمین بگذاری و سنگینی آن را با دیگران تقسیم کنی. آنوقت این خاطرات مانند مدال افتخاری در گردن همه زنان کشورمان خواهد درخشید».
تقریظ آیتالله خامنهای بر کتاب
- آیتالله العظمی سیدعلی خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در تقریظی بر این کتاب نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم.کتاب را با احساس دوگانه اندوه و افتخار و گاه از پشت پرده اشک، خواندم و بر آن صبر و همت و پاکی و صفا، و بر این هنرمندی در مجسّم کردن زیبائیها و زشتیها و رنجها و شادیها آفرین گفتم. گنجینه یادها و خاطرههای مجاهدان و آزادگان، ذخیره عظیم و ارزشمندی است که تاریخ را پربار و درسها و آموختنیها را پرشمار میکند. خدمت بزرگی است آنها را از ذهنها و حافظهها بیرون کشیدن و به قلم و هنر و نمایش سپردن.این نیز از نوشتههائی است که ترجمهاش لازم است. به چهار بانوی قهرمان این کتاب بهویژه نویسنده و راوی هنرمند آن سلام میفرستم. مهرماه ۱۳۹۲[۱]
پانویس
- ↑ «تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب «من زندهام» منتشر شد». وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله خامنهای. ۲۷ خرداد ۱۳۹۲. دریافتشده در ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳.
پیوند به بیرون
- روایت معصومه آباد از نظر "سردار سلیمانی" درباره کتاب "من زندهام"/ از "زندان الرشید" تا دانشگاه شهید بهشتی/ ۲۳۷۰ نوزاد به دنیا آوردم!
- مصاحبه با خانم معصومه آباد درباره کتاب «من زنده ام».
- آخرین خبر | ناگفتههای نویسنده «من زندهام» در برنامه ماه عسل.
- فیلم مصاحبه با خانم آباد درباره کتاب «من زندهام».
- ناگفتههای نویسندگان «من زندهام» و «سرباز کوچک امام».
- کلمات خیس «من زندهام» در خانه خدا به منزل رسید.